زمینه‌یابی نزدیک به 50 هزار نفر از مردم نروژ در همه رده‌های اجتماعی-اقتصادی نشان داد افرادی که به نوعی در فعالیت‌های فرهنگی-هنری شرکت می‌کنند در مقایسه با کسانی که این کاررا نمی‌کنند احساس سلامت بیشتری دارند و این‌گونه فعالیت‌ها در مردان با کاهش افسردگی نیز همراه است.
این یافتهها حاصل از جدیدترین مطالعات انجام شده در دانشگاه علوم و تکنولوژی نروژ است که با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه، آزمایش بالینی و جمع‌آوری نمونه‌های خون و ادرار آزمودنی‌ها به‌دست آمده است.
محققان به منظور ترسیم نیمرخ‌های بهداشتی دقیق، 48.289 نفر از بخش میانی کشور نروژ را مورد بررسی قرار دادند.
پروفسور جاستن هالمن یکی از محققان این مطالعه که یافتهها را در کنفرانس بهداشت نروژ در اواخر نوامبر 2009 مطرح کرد می‌گوید: رابطه مثبت بین مشارکت فرهنگی و احساس سلامتی فردی در زنان و مردان وجود دارد. در مردان رابطه مثبت بین مشارکت فرهنگی و افسردگی نیز هست به طوری‌که مردانی که در فعالیت‌های فرهنگی شرکت می‌کنند افسردگی کمتری دارند ولی این یافته در زنان بدست نیامد.
آن‌چه محققان پزشکی را از این یافته‌های منتشرنشده شگفت‌زده کرد این بود که صرف‌نظر از موقعیت اجتماعی - اقتصادی افراد شرکت کننده، مشارکت به هرشکل در یکی از رشته‌های هنری به عنوان یک نوازنده، یا شرکت کننده در کنسرت، نقاش یا بازیگر یا تماشا کننده اثار نقاشی یا عکاسی، اثر مثبت روی احساس سلامت و خوشی فرد داشت. به عبارت دیگر این‌که آزمودنی راننده کامیون باشد یا رییس بانک در نتایج تغییری ایجاد نکرد.
در این پژوهش تاثیر عواملی مانند موقعیت اجتماعی-اقتصادی، بیماری‌های مزمن، سرمایه اجتماعی (1)، سیگار کشیدن و مصرف الکل کنترل شده‌است. به‌عبارت دیگرنتیجه تحقیق مستقل از تاثیر این عوامل در احساس سلامت افراد است.
هالمن درباره یافته دیگر تحقیق می‌گوید که به‌نظر می‌رسد احساس خوشی که در شرکت‌کنندگان فعالیت‌های فرهنگی وجود داشت و ظاهراً آن‌ها را دربرابر افسردگی حمایت می‌کرد در افراد مبتلا به اضطراب یافته نشد.
هم‌چنین هالمن محتاطانه گفت «رابطه بین سلامتی و فعالیت‌های فرهنگی آن‌قدر نیرومند نیست تا او به این نتیجه برسد که در واقع این، فرهنگ است که مردم را سالم می‌کند. با این وجود پژوهشگران براین باورند که یافته‌های اخیر می‌تواند سیاستمداران را به این چالش بکشاند که درباره سلامتی مردم به‌گونه‌ای متفاوت بیندیشند.»
اشتاینر کراکستاد، مدیر و پروفسور همکار در مطالعه اخیر نیز که با این نظر موافق است می‌گوید: ما در خدمات بهداشتی همواره نمی‌توانیم روی موثرترین شیوه‌های پیشگیرانه بیماری‌های موجود، کنترل داشته باشیم. ما نیازمندیم تا به‌طور فزاینده‌ای روی فرصت‌های فراهم شده تمرکز کنیم و نه عوامل خطر.
همان‌طور که نویسندگان اشاره می‌کنند سخن از وجود رابطه مثبت بین سلامتی و فرهنگ، جهشی استنباطی از یافته اخیر است که ممکن است دقیق نباشد. اما همان‌طور که پژوهش حاضر نشان می‌دهد در هر جامعه زمینه‌های متفاوت هنری از هنرهای دستی و تجسمی گرفته تا موسیقی، سینما یا تئاتر وجود دارند که پرداختن به هر یک و به هر میزان می‌تواند به ارتقای شادابی افراد و افزایش حس سلامت آن‌ها کمک کند.
(1)سرمایه اجتماعی به معنای میزان ارتباطات فرد در گروه های مختلف محلی و اجتماعی است که یک ارزش محسوب می‌شود.
این یافتهها حاصل از جدیدترین مطالعات انجام شده در دانشگاه علوم و تکنولوژی نروژ است که با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه، آزمایش بالینی و جمع‌آوری نمونه‌های خون و ادرار آزمودنی‌ها به‌دست آمده است.
محققان به منظور ترسیم نیمرخ‌های بهداشتی دقیق، 48.289 نفر از بخش میانی کشور نروژ را مورد بررسی قرار دادند.
پروفسور جاستن هالمن یکی از محققان این مطالعه که یافتهها را در کنفرانس بهداشت نروژ در اواخر نوامبر 2009 مطرح کرد می‌گوید: رابطه مثبت بین مشارکت فرهنگی و احساس سلامتی فردی در زنان و مردان وجود دارد. در مردان رابطه مثبت بین مشارکت فرهنگی و افسردگی نیز هست به طوری‌که مردانی که در فعالیت‌های فرهنگی شرکت می‌کنند افسردگی کمتری دارند ولی این یافته در زنان بدست نیامد.
آن‌چه محققان پزشکی را از این یافته‌های منتشرنشده شگفت‌زده کرد این بود که صرف‌نظر از موقعیت اجتماعی - اقتصادی افراد شرکت کننده، مشارکت به هرشکل در یکی از رشته‌های هنری به عنوان یک نوازنده، یا شرکت کننده در کنسرت، نقاش یا بازیگر یا تماشا کننده اثار نقاشی یا عکاسی، اثر مثبت روی احساس سلامت و خوشی فرد داشت. به عبارت دیگر این‌که آزمودنی راننده کامیون باشد یا رییس بانک در نتایج تغییری ایجاد نکرد.
در این پژوهش تاثیر عواملی مانند موقعیت اجتماعی-اقتصادی، بیماری‌های مزمن، سرمایه اجتماعی (1)، سیگار کشیدن و مصرف الکل کنترل شده‌است. به‌عبارت دیگرنتیجه تحقیق مستقل از تاثیر این عوامل در احساس سلامت افراد است.
هالمن درباره یافته دیگر تحقیق می‌گوید که به‌نظر می‌رسد احساس خوشی که در شرکت‌کنندگان فعالیت‌های فرهنگی وجود داشت و ظاهراً آن‌ها را دربرابر افسردگی حمایت می‌کرد در افراد مبتلا به اضطراب یافته نشد.
هم‌چنین هالمن محتاطانه گفت «رابطه بین سلامتی و فعالیت‌های فرهنگی آن‌قدر نیرومند نیست تا او به این نتیجه برسد که در واقع این، فرهنگ است که مردم را سالم می‌کند. با این وجود پژوهشگران براین باورند که یافته‌های اخیر می‌تواند سیاستمداران را به این چالش بکشاند که درباره سلامتی مردم به‌گونه‌ای متفاوت بیندیشند.»
اشتاینر کراکستاد، مدیر و پروفسور همکار در مطالعه اخیر نیز که با این نظر موافق است می‌گوید: ما در خدمات بهداشتی همواره نمی‌توانیم روی موثرترین شیوه‌های پیشگیرانه بیماری‌های موجود، کنترل داشته باشیم. ما نیازمندیم تا به‌طور فزاینده‌ای روی فرصت‌های فراهم شده تمرکز کنیم و نه عوامل خطر.
همان‌طور که نویسندگان اشاره می‌کنند سخن از وجود رابطه مثبت بین سلامتی و فرهنگ، جهشی استنباطی از یافته اخیر است که ممکن است دقیق نباشد. اما همان‌طور که پژوهش حاضر نشان می‌دهد در هر جامعه زمینه‌های متفاوت هنری از هنرهای دستی و تجسمی گرفته تا موسیقی، سینما یا تئاتر وجود دارند که پرداختن به هر یک و به هر میزان می‌تواند به ارتقای شادابی افراد و افزایش حس سلامت آن‌ها کمک کند.
(1)سرمایه اجتماعی به معنای میزان ارتباطات فرد در گروه های مختلف محلی و اجتماعی است که یک ارزش محسوب می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر