نشست انديشمندان و استادان علوم سياسي «براي بحث درباره عوامل اداري كه دمكراسي را تضعيف مي كند» ۱۲ ماه مه 1964 با صدور قطعنامه اي پايان يافت كه «كاتلين نويل» بعداً شرح مذاكرات ، متن و تفسير اين قطعنامه را به صورت كتابي قطور در آورد. قبلا هم در زمينه اين نشست كتابي در128 صفحه تحت عنوان «خال هاي سرطاني دمكراسي» انتشار يافته بود.
هدف از نشست سال 1964 عمدتاً بحث درباره عوامل داخلي (اداري) تضعيف دمكراسي بود. باتوجه به تجربه سالهاي ۱۹۰۴ تا ۱۹۶۴، خالهاي سياه سرطاني دمكراسي به اين شرح مشخص شده بود:
-- سوء استفاده مقامات انتصابي (دولتي) و انتخابي (نمايندگان) از قدرت.
-- سوئ استفاده از آلودگي كاركنان نهادهاي عمومي به اعتيادات زيان آور؛ وجود دورويي و چاپلوسي در سازمانهاي دولتي؛ قوم وخويش بازي و رعايت حال نزديكان و دوستان(نپوتيسم)، استخدام و انتصاب بدون انتشار آگهي هاي عمومي و گزينش بهترها، تسليم شدن مقامات اداري به تهديد و ارعاب اصحاب نفوذ و قدرتمندان، ارتشاء، بي حالي (تنبل بودن) كاركنان و مقامات، عدم دلسوزي، عدم احساس و قبول مسئوليت، قانون گريزي حقوق بگيران دولت و ....
بر اين خالهاي سرطاني، سهل انگاري مردم و بي توجهي رسانه هاي گروهي در اين زمينه اضافه شده بود. به اين ترتيب به نظر مي رسد كه نشست سال 1964، پنجاه درصد مسئله را به گردن بي حالي مردم و بي اعتنايي رسانه ها انداخته بود.
از اين قطعنامه چنين بر مي آيد كه اگر رسانه ها انتقاد و مردم شكايت و اعتراض كنند نيمي از خالهاي سرطاني با جراحي برداشته خواهد شد و برداشتن نيم ديگر تكليف مشترك سه قوه حكومتي است كه چه بهتر، كه متفقا اقدام كنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر