ژنرال «گايوس ماريوس» فرمانده ارتش روم، در اين روز در ماه مه سال ۱۰۷ پيش از ميلاد سياستمداران و دولتمردان رومي را قانع كرد كه اين كشور ارتشي مشابه ارتش ايران دوران هخامنشيان لازم دارد تا ابر قدرت واقعي و دائمي شود.
تا آن زمان ارتش روم مركب از مردان داوطلب طبقات اول و دوم جامعه اين كشور بود كه بدون دريافت دستمزد، و صرفاً به منظورخدمت به وطن به جنگ مي رفتند و پس از پايان هر جنگ، ديگر عملاً ارتشي وجودنداشت. ماريوس كه تاريخ هخامنشيان ، نوشته مورخان يوناني ، را خوانده و در يك جنگ نيز با ايرانيان روبه رو شده بود عقيده داشت كه روم به ارتشي دائم مركب از همه داوطلبان از طبقه پايين تا بالا لازم دارد كه سپاهيگري را شغل و منبع درآمد قرار دهند و به مدت ۲۰ سال، شب و روز آماده خدمت باشند و در سربازخانه ها بسر برند. اين پيشنهاد ژنرال ماريوس به تصويب رسيد و روم در سايه آن داراي يك ارتش دائمي نيرومند شد و ابر قدرت گرديد. اين رويداد در تاريخ عهد باستان «رفورم نظامي ماريوس» عنوان گرفته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر