کانون ایرانیان

۱۳۸۹ اردیبهشت ۲۸, سه‌شنبه

زادروز دکتر هو شي مين - انديشه و کارهاي او

19ماه مه (هجدهم ماه مه به وقت غرب جهان) زادروز دكتر هو شي مين رهبر شهير مردم ويتنام در قرن 20 است كه بسال 1890 به دنيا آمد و در 79 سالگي در دوم سپتامبر 1969 درگذشت. فوت اين مرد بزرگ در سالروز استقلال ويتنام كه خود او آن را در دوم سپتامبر 1945 اعلام داشت همزمان است.
هوشي مين [تلفظ درست: هو - چي مين] از مردان بزرگ قرن 20 در 19 سالگي به فرانسه رفت و پس از انجام تحصيلات دانشگاهي، در سي سالگي كمونيست شد و يكي از اعضاي موسس حزب كمونيست فرانسه بشمار مي آيد. وي در سال 1925 به شوروي رفت تا به كار پياده كردن نظام سوسياليستي اين اتحاديه كمك كند و در سال 1930 در زماني كه در چين به سازماندهي كمونيستهاي اين كشور كمك مي كرد حزب كمونيست ويتنام را تاسيس كرد. آنگاه به فكر پايان دادن به استعمار فرانسه بر ويتنام، وطن خود، افتاد و به اين منظور سازمان «ويت مين» مركب از كمونيستها و ناسيوناليستهاي ويتنامي را تشكيل داد.
در جريان جنگ جهاني دوم، شبه جزيره هندوچين از جمله ويتنام به تصرف ژاپن درآمده بود. پس از تسليم شدن ژاپن در پي بمباران اتمي توسط آمريكا، سازمان ويت مين به سلاحهاي نيروهاي ژاپني دست يافت و هوشي مين با تكيه بر اين سلاحها و نيروي ملت اعلام استقلال كرد و كوشيد كه فرانسه نتواند بار ديگر بر ويتنام مسلط شود و براي اين منظور «بائوداي» امپراتور دست نشانده و اسمي را وادار به كناره گيري كرد. جنگ ويت مين با فرانسه 9 سال طول كشيد و فرانسه پس شكست نيروهايش در «دين بين فو» حاضر به مذاكره شد و طبق قرارداد ژنو سال 1954 ويتنام موقتا به دو بخش شمالي و جنوبي تقسيم شد و مدار 17 درجه عرض جغرافيايي خط تقسيم قرار گرفت و قرار شد كه از طريق رفراندم، وحدت ويتنام تامين شود .
دهم اكتبر سال 1954«هوشي مين» رهبر جبهه واحد استقلال طلبان، ملي گرايان و كمونيستهاي ويتنام همزمان با پايين كشيده شدن پرچم فرانسه پس از 70سال در شهر هانوي، بدون كوچكترين تشريفاتي و اين كه اجازه دهد از او استقبال شود وارد اين شهر شد و در نطقي از مردم خواست كه ضمن ادامه مبارزه، سازندگي را هم فراموش نكنند و تنها توليدات ويتنام است كه مي تواند پشتوانه مبارزات باشد. وي گفت كه دولتهاي بزرگ به منظور حفظ برتري خود نمي خواهند كشورهاي ديگر از نظر اقتصاد داخلي خودكفا و نيز داراي سلاحهاي پيشرفته باشند و ويتنامي ها بايد اين دو نكته را از نظر دور ندارند. كشور خودكفا در امور اقتصادي و دفاع براي خود يك قدرت است و كسي در صدد در آويختن با يك قدرت بر نمي آيد و بر اين دو مورد بايد ابزار هاي بالا بردن سطح آگاهي ها را اضافه كنيم كه عبارتند از نشر كتاب، رسانه ها و مدارس كه گردانندگان اين سه ابزار گرانبها، آموزگاران جامعه بشمار مي آيند كه بايد تشويق شوند، دلگرم باشند و رعايت احوال آنان لازم است. بايد بدانيم كه انسان آگاه را نمي توان اسثتمار كرد و تحت ستم قرارداد و به او زور گفت.
چون تامين وحدت ويتنام از طريق رفراندم بارها به تعويق افتاد و هوشي مين پي به سوء نيت غرب در اين زمينه برد جنگهاي غير منظم را از سر گرفت كه اين بار آمريكا مداخله كرد. نخست، مستشار نظامي و سپس سرباز به ويتنام فرستاد و شمار نيروهايش يك زمان از رقم نيم ميليون تن بيشتر شد. هو شي مين كه رهبري مبارزه را بر عهده داشت سوم سپتامبر 1969 درگذشت. ولي آرزوي او در سال 1975 به تحقق پيوست و نيروهاي كمونيست شهر سايگون را تصرف و آن را به «هوشي مين سيتي» تغيير نام دادند و وحدت ويتنام تامين شد.
هو شي مين همانند مائو و كاسترو معتقد به اين بود كه نخست كشور و ميهني بايد وجود داشته باشد تا سوسياليسم در آن پياده شود. بنابراين، نخست «وطن» بعد ايدئولوژي و يا هر دو به موازات هم (ناسيوناليسم + سوسياليسم) و به همين دليل است كه سوسياليسم در هر سه كشور زنده مانده است. هو شي مين بمانند مائو همچنين اعتقاد داشت كه يك فرضيه تا با فرهنگ و باور مردم يك سرزمين تطبيق داده نشود نمي شود به آساني آن را پياده كرد و استالين كه به اين حقيقت توجه نكرد مجبور شد با زور سوسياليسم را تحميل كند. «هو شي مين» مي گفت كه نمي توان يك فرضيه را به يك صورت و يك روش ميان همه ملل به اجرا درآورد. اصحاب فلسفه بر كمونيسم ويتنام عنوان «سوسياليسم هوايسم» نهاده اند، به همان گونه كه كمونيسم چين را «مائوئيسم» مي خواندند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر