مطالعات متعدد در مناطق مختلف جهان به خوبي تاثير خواب كافي و مناسب شبانه را بر حفظ و ارتقاي سلامت انسان نشان داده اند.
داشتن 7 تا 9 ساعت خواب شبانه براي عملكرد مناسب و همچنين فعاليت مناسب اندام ها و ارگان هاي بدن ضروري است.
كم خوابي خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي ، ديابت و بيماري هاي روان را در افراد افزايش مي دهد.
عوامل متعددي ميتوانند به بروز اختلال خواب بينجامند:
بيماريهاي تنفسي، مشكلات گوارشي، بيماريهاي روماتيسمي و حتي مشكلات روحي مثل افسردگي و اضطراب از جمله اين عوامل هستند؛ شايد حتي عوامل شغلي (به عنوان يكي از مهمترين عوامل) و فعاليت در شيفتهاي كاري شبانهروزي، باعث شود مشكلات جسمي به علاوه اختلال خواب و افت كيفيت خواب در فرد ديده شود.
تشخيص به موقع افراد مبتلا يا مستعد اختلال خواب، بسيار مهم است؛ گاه فقط با گرفتن يك شرح حال از همسر يا هم اتاقي فرد و روشهاي باليني ديگر به تشخيص قطعي ميرسيم. اگر با روش باليني نتوانستيم، از روشهاي تشخيصي پاراكلينيكي استفاده ميكنيم.
مهمترين آزمايش استاندارد براي تشخيص اختلال خواب، پليسومنوگرافي (polysomnography) است كه تركيبي از چند دستگاه است و شب، هنگام خواب به فرد وصل ميشود.
اين دستگاه هر 30 ثانيه، اطلاعات مختلفي را از حسگرهاي خاص خود ثبت كرده و پزشك با بررسي آن ها ميتواند علت اختلال را مشخص و آن را درمان كند.
بيش از 80 نوع اختلال خواب داريم كه شيوه درمان هر يك با توجه به شدت و علت آن متفاوت خواهد بود.
بهداشت خواب مجموعه اقداماتي است كه به افراد كمك ميكند، خواب راحت و آرامي داشته باشند يا به بيان ديگر بهداشت خواب عادت سالم خوابيدن است.
هر روز صبح در يك ساعت مشخص بيدار شويد؛اين كار به تنظيم ساعت زيستي كمك ميكند و پس از مدتي شما در ساعت مشخصي ميخوابيد و بيدار ميشويد.
طول روز و به خصوص در ساعات بعدازظهر در معرض نور آفتاب قرار بگيريد مواجهه با نور در ساعات بيداري به تنظيم ساعت زيستي كمك مي كند.
يكي ديگر از نكاتي كه در فراهم كردن يك خواب راحت موثر است بهبود محيط فيزيكي خواب است.
يكي ديگر از عواملي كه به اختلال خواب منجر ميشود مصرف قرصهاي خواب آور است. عوارض اين قرصها شامل خواب آلودگي در روز، نامشخص ماندن علت بي خوابي و بازگشت شديدتر بي خوابي به دنبال قطع مصرف آنهاست.
اين داروها بايد طبق نظر پزشك و فقط براي مدت كوتاهي استفاده شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر