نيويورك تايمز در شماره 21 ژوئن 2004 خود گزارش خبرنگارانش «سوميني سنگوپتا» و «دكستر فيلكينز» در عراق را چاپ كرده بود كه نوشته بودند: دولت موقت عراق به رياست اياد علاوي كه بيش از يك دهه همكار «سيا» بوده است بررسي اعلام حكومت نظامي، اين بار تحت عنوان «حالت فوق العاده و اعمال مقررات مربوط» در برخي نواحي عراق را تحت بررسي قرار داده كه آن را پس از انتقال قدرت در سي ام ژوئن به اجرا درآورد. طبق اين گزارش، اين مقررات شامل تحميل ساعات منع رفت و آمد شبانه، منع برگزاري اجتماعات و تظاهرات خياباني (دمونستراسيون)، بازرسي و دستگيري بدون مجوز قاضي دادگاه، بازداشت نامحدود بدون ابلاغ اتهام و ... خواهد بود. اياد علاوي گفته است كه كميسيوني مركب از چند وزير را مامور بررسي اعلام حالت فوق العاده در برخي از نقاط عراق كرده است. هدف مقابله با ناامني است. علاوي كه همكاري تنگاتنگ با «سيا» برضد صدام داشت گفته است كه تصميم به اقدام قاطع و شديد بر ضد مخالفان مسلح دارد و اگر لازم باشد در هر موردي روشهاي فوق العاده بكار خواهد برد. ما برضد نا امني و عوامل آن دست به هر اقدامي كه در توان داريم خواهيم زد. ما در برابر مخالفان مسلح دست بسته نخواهيم ايستاد. ما به خاطر «دمكراسي» دست به اقدام شديد و فوق العاده خواهيم زد!! و اعلام حالت فوق العاده را از فالوجه و صدر سيتي و ... آغاز خواهيم كرد.
در تفسير اين گزارش و اظهارات علاوي كه پس از سه دهه اقامت در خارج، همزمان با ورود نيروهاي آمريكا به عراق، به اين كشور باز گشته گفته شده است كه معلوم نيست حالت فوق العاعده كارايي داشته باشد زيرا كه نيروهاي نظامي آمريكا با همه تجهيزات پيشرفته و سختگيري نتوانستند آرامش را برقرار كنند و عراقي ها به اين سختگيري آمريكا اعتراض داشتند و واكنش نشان مي دادند.
همچنين بر اظهارات علاوي كه از حمله هوايي اخير آمريكاييان به فالوجه دفاع كرده! تفسيرهاي منفي متعدد انتشار يافته است، مخصوصا كه پليس عراق اعلام كرده است كه برخلاف ادعاي فرماندهان آمريكايي، در محل بمباران كه ضمن آن 22 تن و عمدتا زن و كودك كشته شدند اثري از خرابكاران خارجي به دست نيامده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر