بيست و يکم ژوئن 1945 (22 ژوئن بوقت توکیو) نبرد خونین و پرتلفات اوکیناوا Okinawa پایان یافت و این جزیره جنوبی ژاپن به تصرف آمریکا درآمد. در آن زمان هنوز آمریکا بمب اتمی آزمایش نکرده بود و هدف آن از تصرف اوکیناوا به هر هزینه، ایجاد یک سر پل برای حمله زمینی به خاک اصلی ژاپن بود. تعرض به اوکیناوا یکم اپریل با پیاده شدن 170 هزار تن از افراد ارتش دهم آمریکا به فرماندهی ژنرال «بوچنر» آغاز شده بود. از این جزیره نزدیک به صدهزار نظامی ژاپنی به فرماندهی سرلشکر «میتسورو» دفاع می کردند. آمریکا همچنین یک هزار و 213 کشتی نظامی از انواع مختلف و ازجمله ناو هواپیمابر پیرامون اوکیناوا مستقر ساخته بود.
در طول نبرد که 82 روز طول کشید خلبانان ژاپنی با حملات انتحاری (کامیکازی) 36 ناو آمریکایی را غرق و یا آسیب زدند. همچنین برفراز جزیره، 763 هواپیمای آمریکایی با آتش زمینی و هوایی ژاپنی ها سرنگون شدند. در جریان نبرد زمینی حدود 95 هزار ژاپنی کشته شدند.
نبرد ساعتی پس از خودکشی سرلشکر ژاپنی میتسورو به پایان رسید و چهارهزار نظامی باقیمانده ژاپنی و عمدتا مجروح دستگیر شدند. در پی خودکشی سرلشکر میتسورو، دهها افسر و درجه دار ژاپنی با غرق کردن خود در دریا و یا فروافکندن از کوه خودکشی کردند.
طبق گزارش منابع آمریکایی، جمع تلفات زمینی این کشور در نبرد اوکیناوا 12هزار و 520 کشته و 25 هزار و 598 زخمی بود. دولت آمریکا که دو ماه پس از نبرد اوکیناوا و بکاربردن دو بمب اتمی ژاپن را اشغال نظامی کرد، برغم امضای یک قرارداد دفاع مشترک با دولت توکیو در دهه 1950، جزیره اوکیناوا را تا سال 1972 در کنترل داشت و در این سال با این شرط که پایگاه نظامی (تفنگداران دریایی) خودرا در این جزیره حفظ کند اداره آن را به دولت ژاپن واگذار کرد که توده های ژاپنی خواهان تخلیه کامل آن هستند.
یوکیو هاتویاما Yukio Hatoyama نخست وزیر ژاپن که چنین قولی را داده و بعدا از آن عدول کرده بود پس از 6 ماه و 19 روز زمامداری، سوم ژوئن 2010 مجبور به کناره گیری شد. جانشین او نائوتو کان Naoto Kan که در سال 2002 گفته بود که حضور نظامی آمریکا در ژاپن و بویژه در اوکیناوا باید کاهش یابد پس از به دست گرفتن زمام امور در هشتم ژوئن 2010 اظهارداشت که در این شرایط نمی خواهد کاری کند که مناسبات ژاپن و آمریکا دستخوش تلاطم شود.
بهانه آمریکا در حفظ پایگاه خود در اوکیناوا، قدرت گرفتن چین، اتمی شدن کره شمالی و توجه روسیه به تقویت پایگاههای نظامی خود در شرق سیبری است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر