نخستين اجتماع سياسي بزرگ عوام بر ضد خواص

23 ژوئن و طبق بعضي نوشته ها، 22 ژوئن سال 494 پيش از ميلاد طبقه عوام جامعه روم معروف به «پله بين ها Plebeians يا اختصارا Plebs» كه 90 درصد جمعيت اين كشور را تشكيل مي دادند، ولي حق دادن راي براي برگزيدن اعضاي سناي روم (پارلمان) و شوراهاي شهر را ندشتند با قرار قبلي از شهر رم خارج شدند و در دامنه تپه «آون تين Aventine» دست به تظاهرات زدند. سربازان رومي آماده بودند تا اگر تظاهر كنندگان بي نظمي، و يا به اعضاي سنا و ژنرالهاي ارتش اهانت كنند آنها را سركوب كنند. «اگريپا Agrippa» خطيب رومي كه متوجه قضيه شده بود، رهبري اجتماع را به دست گرفت و آنها را به جاي عوام (Plebs) طبقه كارگر و موّلد (Working Class) خواند و دعوت به حفظ آرامش كرد. واژه «طبقه موّلد» از همين زمان ا ست. «اگريپا» سپس طي يك سخنراني تاريخي، طبقه عوام را به در پيش گرفتن «راه ميانه» تشويق كرد و پس از اين كه خشم اجتماع، با نفوذ كلام او فرونشست، جمهوري روم راه پيشنهادي «اگريپا» را مبني بر اين كه طبقه عوام از خود مجامع و تريبونهايي (Tribunes of Plebs) داشته باشند و درباره تصميمات دولتي اظهارنظر كنند، پذيرفت و مساله حل شد.
پاره يي از تاريخ نگاران «اگريپا» را نماينده طبقه متوسط رو به رشد جامعه روم كه بيش از طبقه خواص ثروت داشت، ولي از تصميمات دولتي بر كنار مانده بود، مي دانند كه طبقه موّلد را سپر مبارزه خود با طبقه خواص قرار داده بودند. طبقه خواص و طبقه مولد، هر دو از طبقه متوسط بيزار بودند و آنها را كساني مي پنداشتند كه از شكستها و پيروزيهاي نظامي سود مي بردند، طبقه عوام را استثمار مي كردند و خواهان ورود به طبقه خواص و طرد اين طبقه از قدرت بودند.