24 ژوئن زادروز «ارنستو ساباتو» نويسنده بزرگ آرژانتيني است كه در سال 1911 در حومه بوئنوس آيرس به دنيا آمد. وي از دانشگاههاي آرژانتين و سوربن فرانسه در رشته فيزيك دكترا گرفت ولي از اواخر دهه 1940 از ادامه كار فيزيك زده شد و به دنياي نويسندگي روي آورد و در مصاحبه اي اعلام داشت كه دريافته است كه مي تواند با قلم، بيش از آزمايشگاه فيزيك به بشر امروز خدمت كند ـ بشر امروز بيش از هرچيز نياز به راهنمايي و پند و اندرز دارد.
وي كار نويسندگي را با نوشتن داستان آغاز كرد. نخستين داستاني را كه نوشت «تونل» عنوان داشت و سرگذشت خيالي يك نقاش (تصويرگر) بود كه در اين دنياي پهناور مسير خود را گم كرده و به بيراهه افتاده و دچار انواع دشواري ها شده بود. داستان «تونل» در سال 1948 همزمان به زبانهاي اسپانيايي، فرانسه و ايتاليايي انتشار يافت و مورد استقبال فراوان قرار گرفت و سپس به انگليسي ترجمه شد. اين استقبال و توجه نقدنگاران و مطبوعات ارنستو را دلگرم كرد و پنج داستان ديگر نوشت كه يكي از آنها به صورت فيلم سينمايي درآمد.
ارنستو چون قلم خود را روان يافت و توان تحقيق در خود ديد سپس به نوشتن كتاب هاي غير داستاني پرداخت و 17 كتاب خوب در زمينه هاي اجتماعي و مسائل انساني روز نوشت. مخاطبان داستانهايش او را تشويق به بازگشت به دنياي داستان نگاري كردند و او اين بار به نوشتن داستان كوتاه برپايه موضوعهاي واقعي و پرونده هاي قضايي دست زد و به موازات آن به نوشتن مقاله و تحليل براي رسانه ها و شركت در مصاحبه هاي راديو تلويزيوني مشغول شد.
او مي گويد كه يك هدف دارد و يك مهارت؛ هدفش خدمت به همنوع و مردمي است كه راهنمايي مي خواهند و روشنگر مي جويند، و مهارتش تحقيق كردن، درك كردن، فكر كردن و نوشتن است.
ارنستو مي افزايد: يك نگراني دارم و اين نگراني توام با دلسوزي براي افرادي است كه استعداد نويسندگي دارند، ولي بضاعت اين كار را ندارند. بايد دولتها و انجمن ها به اين افراد كمك كنند و اين كمك، خدمت به مردم است كه تكليف هر دولت را تشكيل مي دهد.
ارنستو روزگاري گفته بود كه آرزوهاي متعدد دارد ولي بزرگترين آنها اين است كه يك مرجع جهاني نظير «موسسه جوائز نوبل» به وجود آيد كه كارش ترجمه كتاب هاي خوب مخصوصا كتب داستاني به زبانهاي ديگر باشد. نويسندگاني كه زبان ملي آنها برد زياد ندارد، همچون پرنده اي هستند كه در قفس است. به علاوه، جهانيان نمي توانند از انديشه و خدمت آنان بهره برگيرند كه اينان هدر مي روند و اين، گناهي است بزرگ.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر