آمار منتشر شده نشان می‌دهد که شیوع ویروس اچ.آی.وی ناقل بیماری ایدز در زندان‌های ایران ۱.۷ درصد رشد داشته است.
در ایران سالانه بیش از ۶۰۰ هزار نفر وارد زندان می‌شوند که به گفته مسوولان سازمان زندان‌ها، بیش از ۵۰ درصد آنها پیش از ورود به زندان، معتاد هستند و در زندان از سرنگ‌های مشترک استفاده می‌کنند. همین مساله عامل اصلی شیوع بیماری ایدز در زندان‌ها است.
از سوی دیگر، تنها از ۲۰ درصد زندانی‌ها در بدو ورود، آن هم به عنوان نمونه، آزمایش اچ.آی.وی گرفته می‌شود.
هم‌اکنون بیماران زندانی‌های مبتلا به ویروس اچ.آی.وی در کنار سایر زندانی‌ها و خارج از فضای قرنطینه نگهداری می‌شوند.
تزریق مواد مخدر با ابزار آلوده، رابطه جنسی با همجنس و خالکوبی از عوامل انتقال و شیوع بیماری ایدز در زندان‌های ایران شناخته می‌شود، به طوری که زندان‌ها به یک مرکز رشد ویروس اچ.آی.وی و انتقال آن به جامعه تبدیل شده‌اند.
شیوع بیماری ایدز در زندان‌های جهان از ۲۰ سال پیش آغاز شد. همچنین نخستین نمونه ایدز در زندان‌های ایران، در سال ۱۳۷۴ در زندان «آب حیات» کرمان دیده شد.
به گفته مدیرکل بهداشت و درمان سازمان زندان‌ها، پزشکان به دلیل پایین بودن دستمزدها و شرایط نامناسب زندان‌ها حاضر به همکاری در زندان نیستند. از همین رو سازمان زندان‌ها با کمبود نیروی انسانی مواجهه است و بسیاری از زندانی‌های بیمار برای درمان به بیرون از زندان منتقل می‌شوند.
دکتر مرضیه فرنیا می‌گوید در رابطه با پیشگیری از رشد شیوع ویروس‌های ناقل در زندان‌ها، چند طرح آزمایشی در حال اجرا است.
هم‌اکنون در سه زندان در ایران، طرح توزیع «شربت تریاک»، طرح «کلینیک مثلثی با سه ضلع اعتیاد، ایدز و بیماری‌های آمیزشی» و طرح توزیع سرنگ در حال اجراست، اما هنوز نتایج آنها رسما اعلام نشده است.
اجرای آزمایشی کلینیک مثلثی نخستین بار در سال ۸۰ در زندان کرمانشاه آغاز شد. هم اکنون ۱۲۸ کلینک مثلثی در داخل زندان‌های ایران و تعدادی نیز در خارج از زندان‌ها وجود دارد.
بخشنامه توزیع سرنگ در زندان‌ها در سال ۸۴ به تمام زندان‌های کشور ابلاغ شد. این در حالی است که این طرح که به نظر یکی از موثرترین شیوه‌های پیشگیری ایدز در زندان‌های ایران است، همچنان تنها در سه زندان انجام می‌شود.
برنامه توزیع سرنگ در زندان‌ها درسال ۱۹۹۲ در کشور سویس آغاز شد وهم اکنون این طرح تنها در هشت کشور اجرا می‌شود.
در ایران سالانه بیش از ۶۰۰ هزار نفر وارد زندان می‌شوند که به گفته مسوولان سازمان زندان‌ها، بیش از ۵۰ درصد آنها پیش از ورود به زندان، معتاد هستند و در زندان از سرنگ‌های مشترک استفاده می‌کنند. همین مساله عامل اصلی شیوع بیماری ایدز در زندان‌ها است.
از سوی دیگر، تنها از ۲۰ درصد زندانی‌ها در بدو ورود، آن هم به عنوان نمونه، آزمایش اچ.آی.وی گرفته می‌شود.
هم‌اکنون بیماران زندانی‌های مبتلا به ویروس اچ.آی.وی در کنار سایر زندانی‌ها و خارج از فضای قرنطینه نگهداری می‌شوند.
تزریق مواد مخدر با ابزار آلوده، رابطه جنسی با همجنس و خالکوبی از عوامل انتقال و شیوع بیماری ایدز در زندان‌های ایران شناخته می‌شود، به طوری که زندان‌ها به یک مرکز رشد ویروس اچ.آی.وی و انتقال آن به جامعه تبدیل شده‌اند.
شیوع بیماری ایدز در زندان‌های جهان از ۲۰ سال پیش آغاز شد. همچنین نخستین نمونه ایدز در زندان‌های ایران، در سال ۱۳۷۴ در زندان «آب حیات» کرمان دیده شد.
به گفته مدیرکل بهداشت و درمان سازمان زندان‌ها، پزشکان به دلیل پایین بودن دستمزدها و شرایط نامناسب زندان‌ها حاضر به همکاری در زندان نیستند. از همین رو سازمان زندان‌ها با کمبود نیروی انسانی مواجهه است و بسیاری از زندانی‌های بیمار برای درمان به بیرون از زندان منتقل می‌شوند.
دکتر مرضیه فرنیا می‌گوید در رابطه با پیشگیری از رشد شیوع ویروس‌های ناقل در زندان‌ها، چند طرح آزمایشی در حال اجرا است.
هم‌اکنون در سه زندان در ایران، طرح توزیع «شربت تریاک»، طرح «کلینیک مثلثی با سه ضلع اعتیاد، ایدز و بیماری‌های آمیزشی» و طرح توزیع سرنگ در حال اجراست، اما هنوز نتایج آنها رسما اعلام نشده است.
اجرای آزمایشی کلینیک مثلثی نخستین بار در سال ۸۰ در زندان کرمانشاه آغاز شد. هم اکنون ۱۲۸ کلینک مثلثی در داخل زندان‌های ایران و تعدادی نیز در خارج از زندان‌ها وجود دارد.
بخشنامه توزیع سرنگ در زندان‌ها در سال ۸۴ به تمام زندان‌های کشور ابلاغ شد. این در حالی است که این طرح که به نظر یکی از موثرترین شیوه‌های پیشگیری ایدز در زندان‌های ایران است، همچنان تنها در سه زندان انجام می‌شود.
برنامه توزیع سرنگ در زندان‌ها درسال ۱۹۹۲ در کشور سویس آغاز شد وهم اکنون این طرح تنها در هشت کشور اجرا می‌شود.
