کودتای سپیده دم 28 ژوئن 2009 درکشور هفت میلیون و چهارصد هزار نفری هندوراس نخستین کودتای نظامی در آمریکای لاتین پس از پایان دوران جنگ سرد دو ابرقدرت قرن 20 بود که از سال 2001 و بتدریج در چند جبهه و در هر جبهه به شکلی ازسرگرفته شده است. واکنش منفی جهانیان نسبت به این کودتا نشان داد که جهان وارد مرحله تازه ای از بلاغت رسیده است ـ دوره تاریخی تازه حمایت از قانون و منطق (حق) و احترام به دمکراسی (خواست و انتخاب مردم). کودتای هندوراس تنها از حمایت چند اولیگارش محلی برخوردار بوده است. رئیس جمهور آمریکا که جهانیان در نخستین لحظه اطلاع از کودتا انگشت به سوی آن دولت اشاره کرده بودند این عمل را غیرقانونی اعلام داشت و گفت که زلایا را همچنان رئیس جمهور هندوراس می شناسد.
برخی رسانه های آمریکا ضمن گزارش کودتا، عکسی از مانوئل زلایا (مل زلایا) رئیس جمهور 57 ساله هندوراس را در کنار تصویر دیواری «چه گورا» منتشر کرده بودند تا نشان دهند که وی حامی چپ ها در کشوری بود که دهها سال است در آنجا ثروتمندان اشراف منش حرف آخر را می زنند.
از همان لحظه که معلوم شد در هندوراس کودتا شده و نظامیان این کشور «زلایا» را با پیژاما از اطاق خوابش به پایگاه نظامی منتقل کرده و به کوستاریکا تبعید کرده اند، برغم صدور حکم منع رفت و آمد و تشکیل اجتماع، هواداران او به خیابانهای شهر تگوسیگالپا (پایتخت) ریخته و دست به تظاهرات و حتی تخریب زدند و از تیراندازی نهراسیدند که ضمن آن در نخستین ساعت بیش از پنجاه تن زخمی شدند.، وزیران امورخارجه کشورهای آمریکای مرکزی نشست فوری تشکیل داده و این کودتا را محکوم و هرگونه تغییر غیردمکراتیک را غیر قابل قبول اعلام کرده و سران این ممالک به نیکاراگوئه ـ کشور همسایه هندوراس رفته و تصمیم به اقدام جمعی بر ضد کودتا گرفتند و از زلایا که در نشست شرکت کرده بود خواستند که به تگوسیگالپا بازگردد و کار خودرا ازسرگیرد و قرار شد که دبیرکل سازمان کشورهای قاره آمریکا پنجشنبه دوم ژوئیه اورا تا تگوسیگالپا همراه باشد. زلایا تصمیم گرفت که پیش از بازگشت به وطن، در مجمع عمومی سازمان ملل از اعضای 192 گانه آن که کودتای هندوراس را تقبیح کرده و با این عمل به عصر کودتا پایان داده اند سپاسگزاری کند.
رسانه ها در گزارش های خود اقدامات اصلاحی زلایا ازجمله پیروی از اندیشه های سیمون بولیوار (استقلال و حاکمیت ملی، دمکراسی، تامین رفاه برای عموم، و تعدیل درآمدها)، رفرم های اقتصادی و رفاهی به سود اکثریت (توده ها)، طرد نفوذ دهها ساله دولت واشنگتن و مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر را برشمرده و خلاصه ای از انتقادهای مکرر او از دولت واشنگتن را منتشر ساخته و افزوده اند که زلایا نخستین رئیس کشور در هندوراس بود که در هفت دهه اخیر راهی جز آنچه را که واشنگتن دیکته می کرد در پیش گرفته بود. این رسانه ها به ماجرای استقرار مخالفان دولت انقلابی نیکاراگوئه موسوم به کنتراها در هندوراس و کمک به سقوط آن دولت انقلابی ضد واشنگتن نیز اشاره و اضافه کرده اند که هنوز دولت واشنگتن در هندوراس یک واحد نظامی و پایگاه دارد. در سال 1978 به اشاره واشنگتن در هندوراس کودتا شده بود تا در این کشور بشود با انقلاب نیکاراگوئه برخورد کرد و آن را شکست داد.
مفسران رسانه ها ضمن تشریح موقع جغرافیایی حساس هندوراس که میان دریای کارائیب، اقیانوس آرام، نیکاراگوئه، السالوادور و گواتمالا قرارگرفته و اشاره به سابقه اختلافات مرزی با سه همسایه و جنگ السالوادور و هندوراس در دهه 1960 نوشته بودند که معلوم بود کودتای هندوراس شانس دوام و بقاء ندارد زیرا که هر سه همسایه این کشور در دست چپها و دوستان زلایا قراردارند و زلایا از دوستان هوگو چاوز رهبر ونزوئلاست که محبوب توده ها در آمریکای لاتین است. این مفسران سپس ترکیب جمعیت هندوراس را تشریح کرده و نوشته اند که تنها یک درصد نفوس این کشور سفید پوست خالص و دو درصد سیاهپوست هستند و مابقی بومی (سرخپوست) و یا نژاد مخلوط، و این کشور از قربانیان قاچاق مواد مخدر و هر روز به طور متوسط شاهد قتل 12 انسان از این رهگذر است که زلایا کمر به قلع و قمع قاچاقچیان و استخدام 6000 هزار پلیس دیگر گرفته و می خواست که رادیو ـ تلویزیونها را که در خدمت منافع ملت نبودند ملی (دولتی) کند. به این ترتیب مخالفان او؛ سرمایه داران داخلی، کاپیتالیسم و قاچاقچیان مواد مخدر بوده اند. فیدل کاسترو مرد شماره یک آمریکای لاتین که پس از بانشسته شدن به مقاله نویسی روی آورده است در آخرین مقاله اش نوشته بود که عمر هرگونه کودتا بسر آمده و زورگویان باید واقعیت های روز را درک کنند.
زلایا در روزی قربانی کودتا شد که قراربود مردم در یک رفراندم اجازه دهند که بتواند برای یک دوره دیگر رئیس جمهور شود (طبق قانون جاری، ریاست جمهوری در هندوراس منحصر به یک دوره است). دوره ریاست جمهوری زلایا در پایان سال جاری میلادی (2009) خاتمه می یابد و او برای تکمیل برنامه اقتصادی خود از جمله تعدیل توزیع درآمدها به یک دوره دیگر نیاز دارد و دیوان عالی هندوراس قبلا با نامزدشدن مجدد او مخالفت کرده بود. زلایا در آستانه رفراندوم، فرمانده ارتش را برکنار و افسر دیگری را برجای او نشانده بود.
در پی کودتا، برای اینکه کار پایان یافته تلقی شود؛ رئیس مجلس هندوراس که از ثروتمندان و امتیازدارهای این کشور است کفیل ریاست جمهوری اعلام شد و تلویزیون غیردولتی این کشور اعلام کرد که ارتش به حکم دیوان عالی! زلایا را دستگیر و به کوستاریکا تبعید کرد. زلایا اندکی پس از ورود به کوستاریکا با هواپیمایی که هوگو چاوز برایش فرستاده بود به نیکاراگوئه رفت و در نشست سران کشورهای «راه بولیوار» شرکت کرد.
برخی رسانه های آمریکا ضمن گزارش کودتا، عکسی از مانوئل زلایا (مل زلایا) رئیس جمهور 57 ساله هندوراس را در کنار تصویر دیواری «چه گورا» منتشر کرده بودند تا نشان دهند که وی حامی چپ ها در کشوری بود که دهها سال است در آنجا ثروتمندان اشراف منش حرف آخر را می زنند.
از همان لحظه که معلوم شد در هندوراس کودتا شده و نظامیان این کشور «زلایا» را با پیژاما از اطاق خوابش به پایگاه نظامی منتقل کرده و به کوستاریکا تبعید کرده اند، برغم صدور حکم منع رفت و آمد و تشکیل اجتماع، هواداران او به خیابانهای شهر تگوسیگالپا (پایتخت) ریخته و دست به تظاهرات و حتی تخریب زدند و از تیراندازی نهراسیدند که ضمن آن در نخستین ساعت بیش از پنجاه تن زخمی شدند.، وزیران امورخارجه کشورهای آمریکای مرکزی نشست فوری تشکیل داده و این کودتا را محکوم و هرگونه تغییر غیردمکراتیک را غیر قابل قبول اعلام کرده و سران این ممالک به نیکاراگوئه ـ کشور همسایه هندوراس رفته و تصمیم به اقدام جمعی بر ضد کودتا گرفتند و از زلایا که در نشست شرکت کرده بود خواستند که به تگوسیگالپا بازگردد و کار خودرا ازسرگیرد و قرار شد که دبیرکل سازمان کشورهای قاره آمریکا پنجشنبه دوم ژوئیه اورا تا تگوسیگالپا همراه باشد. زلایا تصمیم گرفت که پیش از بازگشت به وطن، در مجمع عمومی سازمان ملل از اعضای 192 گانه آن که کودتای هندوراس را تقبیح کرده و با این عمل به عصر کودتا پایان داده اند سپاسگزاری کند.
رسانه ها در گزارش های خود اقدامات اصلاحی زلایا ازجمله پیروی از اندیشه های سیمون بولیوار (استقلال و حاکمیت ملی، دمکراسی، تامین رفاه برای عموم، و تعدیل درآمدها)، رفرم های اقتصادی و رفاهی به سود اکثریت (توده ها)، طرد نفوذ دهها ساله دولت واشنگتن و مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر را برشمرده و خلاصه ای از انتقادهای مکرر او از دولت واشنگتن را منتشر ساخته و افزوده اند که زلایا نخستین رئیس کشور در هندوراس بود که در هفت دهه اخیر راهی جز آنچه را که واشنگتن دیکته می کرد در پیش گرفته بود. این رسانه ها به ماجرای استقرار مخالفان دولت انقلابی نیکاراگوئه موسوم به کنتراها در هندوراس و کمک به سقوط آن دولت انقلابی ضد واشنگتن نیز اشاره و اضافه کرده اند که هنوز دولت واشنگتن در هندوراس یک واحد نظامی و پایگاه دارد. در سال 1978 به اشاره واشنگتن در هندوراس کودتا شده بود تا در این کشور بشود با انقلاب نیکاراگوئه برخورد کرد و آن را شکست داد.
مفسران رسانه ها ضمن تشریح موقع جغرافیایی حساس هندوراس که میان دریای کارائیب، اقیانوس آرام، نیکاراگوئه، السالوادور و گواتمالا قرارگرفته و اشاره به سابقه اختلافات مرزی با سه همسایه و جنگ السالوادور و هندوراس در دهه 1960 نوشته بودند که معلوم بود کودتای هندوراس شانس دوام و بقاء ندارد زیرا که هر سه همسایه این کشور در دست چپها و دوستان زلایا قراردارند و زلایا از دوستان هوگو چاوز رهبر ونزوئلاست که محبوب توده ها در آمریکای لاتین است. این مفسران سپس ترکیب جمعیت هندوراس را تشریح کرده و نوشته اند که تنها یک درصد نفوس این کشور سفید پوست خالص و دو درصد سیاهپوست هستند و مابقی بومی (سرخپوست) و یا نژاد مخلوط، و این کشور از قربانیان قاچاق مواد مخدر و هر روز به طور متوسط شاهد قتل 12 انسان از این رهگذر است که زلایا کمر به قلع و قمع قاچاقچیان و استخدام 6000 هزار پلیس دیگر گرفته و می خواست که رادیو ـ تلویزیونها را که در خدمت منافع ملت نبودند ملی (دولتی) کند. به این ترتیب مخالفان او؛ سرمایه داران داخلی، کاپیتالیسم و قاچاقچیان مواد مخدر بوده اند. فیدل کاسترو مرد شماره یک آمریکای لاتین که پس از بانشسته شدن به مقاله نویسی روی آورده است در آخرین مقاله اش نوشته بود که عمر هرگونه کودتا بسر آمده و زورگویان باید واقعیت های روز را درک کنند.
زلایا در روزی قربانی کودتا شد که قراربود مردم در یک رفراندم اجازه دهند که بتواند برای یک دوره دیگر رئیس جمهور شود (طبق قانون جاری، ریاست جمهوری در هندوراس منحصر به یک دوره است). دوره ریاست جمهوری زلایا در پایان سال جاری میلادی (2009) خاتمه می یابد و او برای تکمیل برنامه اقتصادی خود از جمله تعدیل توزیع درآمدها به یک دوره دیگر نیاز دارد و دیوان عالی هندوراس قبلا با نامزدشدن مجدد او مخالفت کرده بود. زلایا در آستانه رفراندوم، فرمانده ارتش را برکنار و افسر دیگری را برجای او نشانده بود.
در پی کودتا، برای اینکه کار پایان یافته تلقی شود؛ رئیس مجلس هندوراس که از ثروتمندان و امتیازدارهای این کشور است کفیل ریاست جمهوری اعلام شد و تلویزیون غیردولتی این کشور اعلام کرد که ارتش به حکم دیوان عالی! زلایا را دستگیر و به کوستاریکا تبعید کرد. زلایا اندکی پس از ورود به کوستاریکا با هواپیمایی که هوگو چاوز برایش فرستاده بود به نیکاراگوئه رفت و در نشست سران کشورهای «راه بولیوار» شرکت کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر