سياوش اکبري

کي از نوازندگان چيره دست و خوب ضرب، سياوش اکبري است که به سال 1317 در تهران متولد شد و از ميان آلات موسيقي بيش از همه به نواختن ضرب و سنتور علاقه پيدا کرد، ولي امکانات براي وي موجود نبود و با مشکلاتي که در اين راه براي او موجود بود، مجبور به دست و پنجه نرم کردن گرديد. وي ميگويد:

«علاقه اي بسيار در کودکي به فراگيري و نواختن ضرب پيدا نمودم، ولي پدرم مخالفت مي کرد و اصرار مي ورزيد که وارد ارتش و خدمت نظام گردم. پس از پايان تحصيلات متوسطه و دريافت ديپلم رياضي، با پول توجيبي خود، يک تنبک حلبي خريدم و در منزل شروع به نواختن کردم. خيلي خوب هم صداها را تقليد مي کردم و به جا آنها را پياده مينمودم؛ ولي براي اين که بتوانم فن نواختن ضرب را بطور صحيح فرا گيرم در سال 1335 در کلاس هاي شبانه هنرستان موسيقي ملي ثبت نام کردم و دسترسي به کلاس استاد بزرگ و والا مقامي چون حسين تهراني پيدا نمودم.

بدين طريق اولين استاد من حسين تهراني بود. از کلاس درس اين استاد فقيد خاطره اي درام که به عرض ميرسانم: جلسه اول که نزد استاد رفتم، به محض اين که ضرب را بغل گرفتم، بدون هيچ دليلي مرا از کلاس بيرون کرد که احساس کردم، دنيا برايم تمام شده است. درس استاد که تمام شد، نزد او رفتم و با خواهش و تمنا از وي خواستم که من را به شاگردي قبول کند، ايشان فرمودند:

"چون تنبک را از طرف راست مي گذاري، هيچوقت ياد نمي گيري".

به خود جرأت داده گفتم:

"استاد شما هر چه طرف چپ بزنيد، من طرف راست مي زنم".

اين کار را کردم، خوشبختانه قبول کردند. ناگفته نماند که در آن زمان يادگيري از راه گوش بود و من نزد ايشان با همان سبک ياد گرفتم و بعدها طبق تجربه اي که آموخته بودم، سعي کردم چپ و راست گرفتن تنبک براي شاگردان اين رشته مسئله اي نباشد که موفق هم شدم.

من چون هميشه در اين رشته طلبه بوده ام و هستم بنابراين علاقه زيادي به فراگيري نت پيدا کردم و همين امر باعث شد که چند وقتي نزد مرحوم اميرناصر افتتاح رفتم. در سال 1348 - 1347 مشغول فراگيري نت گرديدم و بعدها که کتاب نت استاد حسين تهراني چاپ شد، براي فراگيري بيشتر، نزد استاد محمد اسماعيلي رفتم و به فراگيري هر چه بيشتر و سبک و سياق نوازندگي وي پرداختم و پس از آن، در حال کاوش درباره تنبک و بهتر ارائه دادن آن بوده و هستم»

سياوش اکبري، از سال 1345 فعاليت هنري خود را در راديو و تلويزيون آغاز کرد و در ارکستر سازهاي ملي که با همکاري دکتر منوچهر جهانبگلو، محمدرضا شجريان، منتشري، نادر گلچين، کامران داروغه، عباس زندي، حسن ناهيد، محمد موسوي، مهدي تاکستاني و عده اي ديگر از هنرمندان اداره ميشد شرکت کرد. وي با ارکسترهاي ديگر راديو و تلويزيون شروع به همکاري نمود که با همين ارکسترها، جهت شناساندن هر چه بيشتر موسيقي سنتي ايران، تحت عنوان قراردادهاي فرهنگي و هنري، مسافرت هايي به کشورهاي: آلمان، فرانسه، عراق، کويت، ژاپن، عربستان و آمريکا که در آمريکا در هفده ايالت آن همراه جليل شهناز، فرهنگ شريف، محمدرضا شجريان و عده اي ديگر کرد، و برنامه هايي اجرا نمود.

سياوش اکبري، تا سال 1357 فعاليت هنري خود را در راديو و تلويزيون ادامه داد و از اين سال به بعد مشغول تدريس تنبک به هنرجويان مي باشد و سبکي ارائه داده است که شاگردان اين رشته در مدت کمتري مي توانند فن نواختن ضرب را بياموزند. وي چون علاقه وافري به نواختن سنتور داشت، در سن هفده سالگي نزد استاد رضا ورزنده مدتي نواختن سنتور را آموخت و با نواختن سنتور نيز آشنايي دارد.

وي داراي يک دختر به نام ماندانا است که ديپلم هنرستان موسيقي ملي است، در رشته سنتور و نزد فرامرز پايور دوره کامل اين ساز را به پايان برده و نواختن تنبک را به طور کامل و صحيح مي داند. فرزند ديگر وي مازيار که فن نواختن ضرب را نزد پدر خويش آموخته و داراي سبک مخصوص پدر خود مي باشد.