رابطه بین شادی و مثبت بودن در دوره نوجوانی و رضایت از زندگی و سلامت در بزرگسالی، یافته مطالعه جدیدی است که در بریتانیا انجام شده است.
مطالعات گذشته نیز نشان داده بودند که مثبت بودن نه تنها به عملکرد بهتر اعضای بدن کمک می‌کند بلکه توانایی فرد در مقابله با بیماری‌ها را نیز افزایش می‌دهد و در چگونگی عملکرد مغز و انجام تکالیف مختلف ذهنی نقش قابل توجهی دارد.
تحقیقات زیادی نیز در باره رابطه بین مشکلات دوره کودکی و مشکلات بهداشت روانی در بزرگسالی صورت گرفته اما کمتر تحقیقی به بررسی اثرات کودکی مثبت در زندگی آینده پرداخته است.
پژوهشگران مطالعه حاضر که اخیرا در مجله «روان‌شناسی مثبت» منتشر شده از اطلاعات موجود در باره 2776 فرد استفاده کردند که در مطالعه عمومی متولدان سال 1946 شرکت کرده بودند.
در روان‌شناسی مثبت که شاخه نسبتا جدیدی در روان‌شناسی است درباره شادی و رضایت انسان‌ها با استفاده از شیوه‌های مختلف تحقیق انجام می‌شود.
محققان مطالعه اخیر نیز در همین چارچوب، رابطه بین داشتن یک نگاه مثبت در دوره کودکی و سلامتی فرد در بزرگسالی را آزمون کردند.
«مثبت بودن» در کودکی براساس ارزیابی معلم در باره سطح شادی کودک و میزان دوستی و انرژی او در سنین 13 و 15 سالگی مشخص می‌شد.
به هر یک از کودکان در هر یک از چهار مورد در صورتی امتیاز مثبت داده می‌شد که معلمان آن‌ها می‌گفتند که کودک « در میان سایر کودکان خیلی محبوب است» ، «به حد غیرعادی خوشحال و قانع است»، «خیلی به راحتی دوست پیدا می‌کند» و «بسیار پرانرژی است به‌طوری که اصلا خسته نمی‌شود».
معلمان هم‌چنین مشکلات رفتاری کودکان مانند بی‌قراری، خیال‌پردازی، نافرمانی و دروغگویی و نیز مشکلات هیجانی آن‌ها مانند اضطراب، ترس، عدم اعتماد به نفس و بی‌توجهی را درجه بندی کردند.
سپس محققان ارتباط این درجه‌بندی‌ها را با بهداشت روانی و تجربه کاری افراد و روابط و فعالیت‌های اجتماعی آن‌ها، چند دهه بعد و در سال‌های میانی زندگی مورد مطالعه قرار دادند.
مثبت بودن در نوجوانی همراه با رضایت و سلامت بیشتر در بزرگسالی
آن‌ها دریافتند سلامتی نوجوانانی که از سوی معلمان خود «مثبت» ارزیابی شده بودند، در دوره‌های بعدی زندگی خیلی بیشتر از کسانی بود که مثبت درجه بندی نشده بودند.
مثلا نوجوانان مثبت، در سال‌های بعدی زندگی رضایت کاری بیشتری داشتند، با خانواده و دوستان خود تماس بیشتر برقرار می‌کردند و در فعالیت‌های اجتماعی و تفریحی بیشتری درگیر می‌شدند.
ضمنا کودکان شاد گذشته و بزرگسالان کنونی، کمتر از دیگران در طول زندگی خود دچار اختلالات روانی شده بودند به طوری که بروز این گونه اختلالات در آن‌ها در مقایسه با سایرین کمتر از 60 درصد بود.
محققان در این مطالعه تاثیر عواملی مانند طبقه اجتماعی، هوش و میزان تحصیلات افراد را روی موضوع مورد بررسی کنترل کرده‌‌اند.
شاد بودن در نوجوانی احتمال ازدواج فرد را در بزرگسالی بیشتر نکرد
در این مطالعه بین شادبودن در دوره نوجوانی و احتمال بیشتر ازدواج رابطه‌ای یافته نشد. حتی محققان یافتند که افرادی که در گذشته کودکانی شاد تلقی می‌شدند پس از بزرگ شدن و ازدواج، بیشتر طلاق گرفته‌اند.
پژوهشگران دلیل احتمالی این یافته را این می‌دانند که افراد شادتر اعتمادبه‌نفس و احساس کفایت بیشتری دارند و بنابراین بیشتر تمایل دارند و حتی بیشتر قادرند تا خود را از یک ازدواج ناشاد رها کنند.
پروفسور فلیسیا هاپرت، یکی از نویسندگان این مطالعه که خود مدیر انستیتوی سلامت دانشگاه کمبریج است می‌گوید: بهداشت روانی خوب، روابط مثبت و کار رضایت‌بخش احتمالا دارای مزایای زیادی برای افراد، خانواده‌ها و جامعه است.
به نظر این محقق یافته‌ها گویای آن است که حتی در وضعیت کنونی که مردم دارای مشکلات اقتصادی زیادی هستند سیاست گذاران اجتماعی باید سلامت کودکان را در اولویت قرار دهند تا آن‌ها زندگی خود را به بهترین حالت ممکن آغاز کنند.
دکتر مارکوس ریچاردز، محقق دیگر این مطالعه با بیان این‌که بیشتر مطالعات طولی روی تاثیر منفی مشکلات روانی اولیه تاکید می‌کنند نکته مهم یافته‌های مطالعه جدید را «وجود پیامدهای مثبت روشن و بسیار بلندمدت سلامت روانی در دوره کودکی» دانسته است.
پس می‌توان نتیجه گرفت که پرورش کودکان شاد و راضی از زندگی و با نگاهی مثبت به دنیای پیرامون وسیله‌ای برای ضمانت آینده‌ای سالم‌تر برای آن‌هاست.
البته پرورش کودکان و نوجوانان شاد به معنای آن نیست که آن‌ها باید همواره شاد باشند، بخندند، ااصلا ناراحت نشوند و تحت شرایط دشوار قرار نگیرند. بلکه منظور، پروراندن مهارت‌هایی در کودکان است که به کودک و نوجوان فرصت دهد نگاهی مثبت به اطراف خود داشته باشد و با واقعیت‌ها بهتر کنار بیایند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر