در کشورهاي چين و هند نوزادان پسر بسيار محبوبتر از نوزادان دختر هستند. ريشههاي اين پديده را در فرهنگ و سنن اين کشورها بايست جست. درآمد بيشتر مردها و اينکه آنان از اين طريق پايداري خانواده را تضمين ميکنند، از دلايل محبوبيت نوزادان پسر و در عين حال تبعيض عليه نوزادان دختر است.
کمبود زن و بروز خشونت در جامعه
يکي از عواقب اين مسئله فرهنگي آن است که جنينهاي دختر را در اغلب موارد سقط ميکنند. بر اساس نتايج تحقيقي جديد که در نشريه علمي Canadian Medical Association Journal منتشر شده است، در 20 سال آينده در چين و هند جمعيت مردان بين 10 تا 20 درصد بيشتر از جمعيت زنان خواهد بود.
عواقب اجتماعي اين پديده آن است که اکثر مردها به دليل کمبود زن ازدواج نميکنند و بچهدار نميشوند. مدير اين پژوهش ميگويد: «اين نگراني وجود دارد که اين پديده جمعيتي باعث مشکلات روحي و حتي رشد خشونت در جامعه شود.»
پرداخت جهيزيه سنگين و سقط جنين دختر
در کشور هند زماني که دختري ازدواج ميکند، خانواده آن دختر مسئول پرداخت جهيزيه است. به همين خاطر پدران و مادران هندي اغلب تصميم ميگيرند دختردار نشوند، زيرا از پرداخت جهيزيه سنگين هراس دارند.
قرنهاست که چنين شرايطي در چين و هند باعث تبعيض عليه دخترها ميشود. اين باورها حتي در مواردي منجر به قتل نوزادان دختر تازه به دنيا آمده شده است. از زماني که از طريق سونوگرافي ميتوان مشاهده کرد که بچه دختر است يا پسر، بيشتر خانوادههايي که قرار است دختردار شوند، تصميم به سقط جنين ميگيرند.
در حالت عادي نسبت جنسيتي نوزدان دختر و پسر متعادل است: 105 پسر به 100 دختر. اما در استان هنان در شمال چين و حتي در مناطق جنوبي اين کشور اين نسبت 130 به 100 است.
تحقيقات نشان ميدهد که اين نسبت در کشور هند 113 به 100 است. همچنين بر اساس اين تحقيقات، تعداد پسرها در دهلي نو و در استان پنجاب به 125 در برابر 100 دختر نيز ميرسد. بر اساس نتايج همين تحقيقات، مناطق جنوبي و شرقي هند نسبت متعادلي داشتهاند.
انتخاب راحتتر براي خانمها
کمبود جمعيت زنان و مازاد جمعيت مردان در چين باعث ميشود که زنان بخواهند از طريق ازدواج با مرداني که مقام اجتماعي مناسبي دارند، خود را در جامعه بالا بکشند. از طرف ديگر، اين امر باعث ميشود که کشاورزهايي که از وضع اقتصادي خوبي برخوردار نيستند و تحصيل نکردهاند، نتوانند به راحتي تشکيل خانواده دهند. در کشور چين 94 درصد مردان مجرد بين 28 تا 49 سال دارند و فاقد تحصيلات عالياند.
سياست تک فرزندي کشور چين نيز مساله پسر و دختر بودن نوزاد را تشديد ميکند. اما اين سياست هماکنون به شدت گذشته پياده نميشود و تنها در مورد يک سوم جمعيت چين اعمال ميگردد. اقليتها نيز از اين بابت مورد استثنا قرار ميگيرند. در مناطق روستايي حتي به خانوادهاي که اولين فرزندش دختر بوده است، اجازه به دنيا آوردن دومين فرزند نيز داده ميشود.
دويچه وله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر