سیزدهم آوریل برابر با زادروز «توماس جفرسون» (Thomas Jefferson) یکی از متفکرین اصلی و بنیان‌گذاران آمریکا برای ترویج دادن ایده‌آل‌های جمهوری‌خواهی، نویسنده اصلی اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا و هم چنین سومین رییس جمهوری آمریکا است. وی زاده سال 1743 بود و در سال 1826 درگذشت.
بعد از مرگ پدرش وی از سال ۱۷۵۸ به مدت دو سال در مدرسه وزیر فرهیخته «جمیز مائوری» ( James Maury) به تحصیل تاریخ و علوم و تحصیلات کلاسیک پرداخت و در شانزده سالگی وارد کالج «ویلیام اند ماری» شد و بعد از دو سال با بالاترین افتخارات از آن‌جا فارغ التحصیل شد و در دانش‌گاه همان‌جا نام نویسی کرد و در زیر نظر استاد خود «ویلییام اسمال» به مطالعه ریاضیات، متافیزیک و فلسفه پرداخت.
ویلییام اسمال کسی بود که توماس را با نوشته‌های تجربه‌گرایان بریتانیا مانند «جان لاک»، «فرانسیس بیکن» و «آیزاک نیوتن» سه تنی که توماس جفرسون بعدها آن‌ها را بزرگ‌ترین مردانی که جهان زاییده است خوانده است، آشنا کرد. توماس هم‌چنین در دانش‌گاه حقوق هم خواند و در ۱۷۶۷ به هیت وکلای ویرجینیا پیوست و با پرونده‌های قضایی زیادی سر و کار داشت.
توماس به روشنی می‌نوشت هر چند سخن‌ران خوبی نبود. در کنگره ویرجینیا از قلمش به جای زبانش برای بیان باورهایش استفاده می‌کرد. این عضو خاموش کنگره، در سی و سه سالگی اعلامیه استقلال آمریکا را طرح‌ریزی کرد و در سال‌های بعد تلاش او بر این بود که نظراتش را به واقعیت بدل کند. مهم‌ترین کاری که وی در این سال‌ها کرد نوشتن لایحه «آزادی مذهبی» برای ایالت ویرجینیا بود که این لایحه در ۱۷۸۶ تصویب شد.
جفرسون سومین رییس جمهوری آمریکا و اولین رییس جمهوری آمریکا بود که مراسم تحلیف ریاست جمهوری را درشهر «واشینگتن» به جا آورد. جفرسون علایق و مهارت‌هایی متفاوت در زمینه‌های مختلف از امور آموزشی گرفته تا معماری و موسیقی داشت. حمایت وی از افزایش اقتدار دولت مرکزی باعث شد تا «جرج واشینگتن» در سال ۱۷۸۹ وی را به عنوان وزیر امور خارجه خود برگزیند.
اگرچه وی در سال ۱۷۹۳ از این سمت کناره‌گیری کرد، اما بار دیگر در سال ۱۷۹۶ در سمت معاون رییس جمهوری وارد عرصه شد و به عنوان رهبر معنوی مخالفت با فدرالیسم، به اوج رسید. جفرسون در حالی دور دوم ریاست جمهوری خود را در سال ۱۸۰۹ به پایان رساند که تلاش می‌کرد کشورش را از درگیر شدن در جنگ‌های ناپلئون در اروپا برحذر دارد.
و سرانجام توماس جفرسون در چهارم جولای سال ۱۸۲۶ درگذشت. مهم‌ترین وقایع در طول ریاست جمهوری وی خرید «ایالت لوئیزیانا» در ۱۸۰۳ و سفر اکتشافی «لوئیس» و «کلارک» است. توماس به عنوان یک سیاست‌مدار فیلسوف حامی روشن‌گری بود و بسیاری از رهبران روشن‌فکر در بریتانیا و فرانسه را می‌شناخت.
وی حامی جدایی دین از سیاست و نویسنده قانون آزادی ایادین ویرجینیا بود و به هم‌راه «مارتین ون بورن» (Martin Van Buren) تنها نفراتی هستند که توانسته‌اند به عنوان دبیر دولت آمریکا، معاون رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا و رییس جمهوری آمریکا خدمت کنند.
توماس نظرات و روش‌های خاصی در زندگی داشت به نظر او کشاورز مستقلی که در زمین خود کشت می‌کند، نمونه ایده آلی برای ارزش‌های جمهوری‌خواهی است و جهت گیری سیاسی دولت باید به سود وی باشد. او به شهرها و سرمایه‌گذاران بی‌اعتماد بود و طرف‌دار حقوق ملت و یک دولت فدرال به شدت محدود شده بود.
دموکراسی جفرسونی به نام وی نام‌گذاری شده است. توماس هم‌چنین به هم‌راه «جیمز مادیسون» که سیاست‌مدار آمریکایی و چهارمین رییس جمهوری آمریکا بود، پایه‌گذار حزب دموکرات،جمهوری‌خواه بودند که به مدت یک ربع قرن سیاست‌های آمریکا را قبضه کرده بود. وی در اوج درگیری‌های حزبی در سال ۱۸۰۰، توماس جفرسون در یک نامه محرمانه نوشت «من در حضور خدا سوگند خورده‌ام که دشمن همیشگی هر‌گونه خودکامگی در اندیشه بشر باشم.»
توماس جفرسون در ۱۷۷۲ با «مارتا ویلز اسکلتون»، که یک زن بیوه بود ازدواج کرد و او را برای زندگی به یک خانه کوهستانی در مانتیسلو برد این خانه توسط خود جفرسون طراحی شده و در ویرجینیا قرار دارد. جفرسون برای طراحی این بنا از معماری ونیزی قرن شانزدهم الگوبرداری کرد که اکنون این مکان یک میراث جهانی «یونسکو» در آمریکا است که خود او هم در آن جا دفن شده است.
مانتیسلو همان جایی بود که او در آن جا بازنشسته شد تا بتواند زمان بیش‌تری برای فکر کردن درباره طرح‌های بزرگش برای دانش‌گاه ویرجینیا داشته باشد. یک اشراف‌زاده فرانسوی در مورد محل زندگی توماس بیان داشته که «او خانه و اندیشه‌اش را در بلندی قرار داده است که از آن‌جا بتواند جهان را با دید دیگری ببیند».
برگرفته از راديوکوچه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر