بدون شک تاریخ ایران چهره های گمنامی که بایستی به وجود انها افتخار کرد در خود جای داده و یاد نام انان در کمتر جایی مشاهده میشود.یکی از این چهره های گمنام عبد الرحیم بن شیخ ابوطالب تبریزی است که در تاریخ اجتماعی و ادبی ایران به نام طالب اوف شهرت دارد .
او دانشمندی است که در امور اجتماعی میهن ما صاحب نظر بوده است و یکی از روشنفکران عصر مشزوطیت ایران است.او یکی از پیشاهنگان نشر علوم به زیان ساده و بزرگترین انهاست و در عین حال یکی از بنیانگذاران ادبیات جدید ایران نیز هست.
او در زمان حیاتش به اوج شهرت رسیده و با برخی رجال و همچنین مشروطه خواهان و ترقی طلبان مراوده و دوستی داشته و مورد مشورت انان وافع می شده است.
در دوره اول مشروطیت تبریزیان او را به نمایندگی مجلس شورا انتخاب کردند که به تهران نیامد .تاریخ ایران به چنبن مردانی اقتخار می کند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر