وکیل احمد متوکل، وزیر امور خارجه حکومت طالبان، می گوید در صورت عملی شدن روند آشتی ملی در افغانستان، حاضر است به دولت بپیوندد. آقای متوکل که نامش از فهرست سیاه سازمان ملل حذف شده است، می گوید این اقدام شورای امنیت سازمان ملل متحد ارزنده است.
هارون نجفی زاده در ابتدای گفتگویی با وزیر خارجه سابق طالبان احساسش را در مورد این خبر پرسید:
چون اعاده حقوق شخصی است، من از این تصمیم استقبال می کنم. البته آن قدر هم فوق العاده نیست که حیرت برانگیز شود. اما آغاز خوبی است.
حالا که نام شما از این فهرست خارج شده و می توانید مسافرت کنید، این اقدام چه تاثیری می تواند بر فعالیت های سیاسی تان داشته باشد؟
من بیشتر زندگی فردی دارم. اما بآنهم، از آزاد شدن سفرها و حساب بانکی که قبلا از آن محروم بودم، می توانم استفاده کنم.
همراه با شما نام چهار نفر دیگر از این فهرست حذف شد، اینها در دوران طالبان چقدر آدم های مهمی بودند؟
نام یک نفر آنها از به اشتباه وارد فهرست شده بود. او کارمند پایین رتبه وزارت خارجه بود. دو نفر دیگر فعلا با دولت افغانستان همکاری می کنند و دو نفر دیگر ما با دولت فقط مخالفت سیاسی داریم، ولی در فعالیت های نظامی دخیل نیستیم. دو گروه از افراد شامل فهرست هنوز به جای خود مانده اند (و در فهرست سیاه سازمان ملل هستند): یک گروه عمده افرادی اند که هنوز در برابر دولت مصروف فعالیت های نظامی هستند. و گروه دوم افرادی هستند که یا فوت کرده یا هم شهید شده اند. شکی نیست که این یک آغاز است و هنوز جدیتی ندارد.
شما قبلا از تعهد و جدیت در مذاکره با طالبان بعنوان یک پیش شرط یاد کرده بودید، فکر می کنید حالا که نام بعضی از رهبران سابق طالبان از فهرست سیاه خارج شده، مساله جدیت یافته است؟
اولتر از همه اراده برای صلح مهم است. یعنی جایگزین کردن صلح به جای جنگ. خدا کند که در کنفرانس پیش رو در لندن توافقی بین خارجی ها با خارجی ها و بعد خارجی ها با حکومت افغانستان، در این مورد نهایی شود. تا جای جنگ را صلح بگیرد.
مشکل، مشکل بی اعتمادی است. تا وقتی که طالبان دچار بی اعتمادی می باشند، مشکل است که فرصت کافی برای تامین صلح میسر شود.
فکر می کنید که دولت افغانستان بتواند سرانجام اعتماد طالبان را جلب کند؟
معلوم خواهد شد. اگر خارجی ها و حکومت افغانستان هماهنگی داشته باشد. این امر گرچه دشوار است، اما ناممکن نیست.
اگر از شما خواسته شود که به دولت افغانستان بپیوندید، آیا حاضرید؟
در دولت فعلی نه. چون منطقی برای چنین همکاری وجود ندارد. اما اگر با طالبان آشتی شود و بعد از برقراری صلح، حاضر به خدمت کردن به مردم خواهم شد. نه در وزارت خارجه. آن وقت ما در شرایط اضطراری قرار داشتیم و مساله تخصص در میان نبود. حالا مساله تخصص مطرح است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر