کانون ایرانیان

۱۳۸۹ خرداد ۱۹, چهارشنبه

زردشت , دينش و زبان اوستایی

خب امروز ديگه اعصاب خودم خورد شد تا اين مشکل فونت رو دارم نمی تونم ادامه درس های خط ميخی رو بدم چون بايد الفبای خط رو رو سايت بزارم که نمی شه يعنی سايت اين فونت رو نداره .
به هر حال تا وقتی مشکل فونت حل بشه من ترجيح دادم چند تا نکته رو يادآوری کنم .
يکی اينکه می خوام عکس پرچم های هخامنشيان ساسانيان و امپراطوری های سابق ايران رو تو سايت بزارم که اونا رو تا رو وب نزارم اين امکان نيست که اينجا هم استفاده بشه .
يکی ديگه اينکه می خوام راجع به دين زردشت يه سری اطلاعات بزارم تو سايت که شايد فعلا موضوع جالبی باشه البته اگه بخونين .

اديان ايران باستان
قديمی ترين دينی که در سرزمين ايران باستان وجود داشته دين ميترائيسم است يعنی حتی قديمی تر از زردشتی که بسياری فکر مي کنند زردشتی قديمی ترين دين ايرانيان بوده پس اين طور نيست و اولين مذهبی که ايرانيان باستان به آن ايمان آوردند ميترائيسم بوده .
اين دين هفت پله دارد که انسان را به درجات بالای ايمان می رساند که اين پله ها نشان راستی و پاکی و از اين جور چيز است . ( اينو واسه اين گفتم که بعدا تو پرچم ها بهش احتياج پيدا می کنيم چون نشان شير و خورشيد معروف در واقع هر کدام يکی از پله های اين دين هستند )

زبان اوستایی
این زبان زبان یکی از نواحی شرق ایران بوده اما ناحیه آن را بدرستی روشن نکرده اند و هنوز معلوم نیست دقیقا کجای شرق ایران . تنها اثری که از زبان اوستایی در دست است کتاب اوستا . کتاب دینی زردشتیان است این زبان ز ملاحظات زبان شناسی باید دو گویش دانست : اول گویشی که در گاهان به کار رفته و قدیمی تر می نماید و دودم گویشی که در بخشهای اوستا بکار رفته و جدیدتر است .
گویش نخست را گویش گاهانی یا قدیم و گویش دوم را گویش جدید می نامند .

(( فعلا تا اینجا کافی اگه بعدا لازم بود توضیحاتش رو بیشتر می کنم ))

زردشت و دينش
قديمی ترين تاريخی که ديرينه نگاران و ... برای زندگی شخص زردشت بيان کرده اند سده ششم پيش از ميلاد است
زردشت برای پيروانش کتابی به ارمغان آورد که آن را اوستا ناميد .
اوستای امروزی حدود يک سوم اوستای دوره ساسانی است . آن طور که از دين کرت -کتابهای هشتم و نهم - بر می آيد بيسو يک نسک (کتاب) داشته است
اوستای امروزه به بخشهای زير تقسيم می شود
۱.يسنها : يسنها هفتاد و ها يا به عبارتی هات (فصل) دارديسنها را دو روحانی زرتشتی که يکی زوت و ديگری راسپی ناميده می شود در مراسم دينی که يزش ناميده می شود با هم می خوانند .
گاهان - که تعداد آنها پنج و سخن خود زردشت است . هفده هات از هفتاد و دو هات يسنهاست (( يعنی گاهان که در واقع حرفهای خود زردشت تو اين هات ها که زير می نويسم هست ))
گاه نخست هاتهای ۲۸ تا ۳۴ : گاه دوم هاتهای ۴۳ تا ۴۶ : گاه سوم هاتهای ۴۷ تا ۵۰ : گاه چهارم هات ۵۱ و گاه پنجم هات ۵۳
يسن هفت ها ( هفت يسن ) هاتهای ۳۵ تا ۴۱ يسنها را در بر می گيرد . اين بخش از اوستا به زبانی نزديک به زبانی که گاهان بدان نوشته شده نگارش يافته و به همين دليل گمان کرده اند که اين بخش را يکی از شاگردان زردشت نوشته است .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر