سلام ایران سلام وطن
با تو بودم سالها
این بود گمانم ، این بود عادتم و این بود باورم
با تو بودم وطن ، در تو بودم ایران
با نامت ، در خاکت
با دردت ، با شادیت ، ایران
از کودکی نامت را خواندم
با صدایی ضعیف ، با ایمانی ضعیف ، برای نمره بیست
می خواندم ، می خواندیم
ایران من ، وطن ما
می خواندم ، می خواندیم ، با هم ، بی غم
« ما گلهای خندانیم فرزندان ایرانیم»
جز این چیزی ندانیم !!
می خواندیم هر روز ، می نوشتیم صد بار
مشق عید ، درس روز
« ما گلهای خندانیم فرزندان ایرانیم» ..............
ما موج خروشانیم
سازنده ایرانیم
از جان و دل میخوانیم
قدر ایران میدانیم
قدر ایران میدانیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر