امامقلیخان؛مردی که پرچم ایران را پس از یکصد و ١٧ سال استعمار، دوباره بر فراز خلیج فارس برافراشت.
امامقلیخان، فرزند دلاور اللهوردیخان (حاکم ایالت فارس) که پس از مرگ پدرش به فرمان شاهعباس صفوی به امیر فارس منصوب شده بود، در سال 1031 هجری قمری برای بیرون راندن پرتغالیها از سواحل و جزایر ایران، فعالیتهای خود را آغاز کرد. وی به بندر گامبرون (بندر عباس) حمله برد و آنجا را تصرف کرد، سپس با پیاده کردن نیرو در سواحل جزیره قشم، برای نبردی تمامعیار با پرتغالیها آماده شد؛ تا اینکه با قدرت فرماندهی، ابتکارات نظامی و سرعت عملی قابل تحسین، توانست پرتغالیهای اشغالگر را با آن همه سلاح و تجهیزات نظامی، به زانو درآورده، همچون اجداد دلاورش، فرماندهی نظامی قلعه را اسیر کند. به این ترتیب و سرانجام پرچم کشور استعمارگر، پس از یکصد و 17 سال تسلط استعماری و نظامی بر منطقهای سوقالجیشی از خطه دلیرپرور ایران، توسط دلاور دیگری از این دیار فرود آورده و بهجای آن، بار دیگر پرچم پرافتخار ایران در خلیج فارس برافراشته شد. در جنگ میان سپاه امامقلیخان و ارتش پرتغالیها، چندین هزار نفر از فرزندان ایران شرکت داشتند که هزاران نفر از آنان در راه بازپسگیری جزایر هرمز شهید شدند. این شهیدان گمنام در راه وطن و برای حفظ مرزهای پرماجرای جنوبی در دریای پارسی شهید شدند. هماکنون محل آوردگاههای ایرانیان و پرتغالیها و نیز قلعههای احداث شده توسط آنان در زمان استعمار منطقه تجاری پررفت و آمد جنوب ایران، در وضعیت نامطلوبی نگهداری میشود؛ اما مجسمه امامقلی ـ ساخته ابوالحسن صدیقی ـ در میدان شهر قشم نصب شده است روحش شاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر