کانون ایرانیان

۱۳۸۹ اردیبهشت ۲۸, سه‌شنبه

مسئله سربازان ايتاليايي در عراق (در سال 2004) و درسي که بايد از آن گرفت

رسانه هاي ايتاليا 17 مه 2004 گزارش بيرون رانده شدن ايتاليايي ها از قرار گاهشان در شهر ناصريه در جنوب عراق با تحمل يك كشته و 9 مجروح بر اثر حمله افراد سپاه المهدي (جيش المهدي) كه به خمپاره انداز و آر. پي. جي مجهز بودند، و ساير رويدادهاي آن زمان عراق را چنان بزرگ كرده بودند كه «فرانكو فراتيني» وزير امورخارجه ايتاليا به آمريكا يادآور شد كه طرح خروج از عراق را آماده سازد و پيش از هركار، شهرهاي مذهبي عراق را به پليس عراقي بسپارد و از اين شهرها خارج شود.
وي در آن روز گفته بود: «ايتاليايي ها از خواندن اخبار مربوط به شكنجه زندانيان تحت نظر آمريكا در عراق و مشاهده صحنه هاي شكنجه چنان تحريك و خشمگين شده اند كه وي ناچار است از دولت آمريكا محاكمه علني و مجازات شديد مرتكبين شكنجه را بخواهد تا افكار عمومي آرام بگيرد.».
ايتاليا در سال 2004 در عراق 2700 نظامي داشت و برلوسکني نخست وزير وقت اين كشور از جورج بوش مصرا خواسته بود كه اين نظاميان را از ماموريت هاي رزمي در عراق معاف دارد تا تلفات احتمالي، خشم مردم ايتاليا تشديد نكند و در انتخابات سال 2006 دولت او را برکنار نکنند (مرور زمان نشان داد که چون برلوسکني حاضر نشد به خواست ايتاليايي ها تسليم شود و سربازان ايتاليايي را از عراق خارج سازد در انتخابات سال 2006 شکست خورد و قدرت را از دست داد و جانشين او نظاميان اين کشور را در اجراي وعده اي که به ملت داده بود از عراق خارج ساخت).
روزنامه هاي ايتاليا در ماه مه 2004 نوشته بودند که نظاميان ژاپني مستقر در جنوب عراق پس از مشاهده زير آتش قرار گرفته شدن سربازان کشورهاي ديگر (موتلفه)، خود را پنهان كرده بودند تا مورد حمله قرار نگيرند كه هر گونه تلفات وارده به آنان خشم مردم كشورشان را بر خواهد انگيخت و يك مسئله سياسي براي دولت ژاپن خواهد شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر