چندين دهه است که دانش آموزان سراسر جهان مي آموزند تمدن انساني بالغ بر 5 هزار سال پيش در کنار رودخانه هاي فرات در بين النهرين، نيل بزرگ و ايندوس هند ظهور يافت اما اکنون دانش باستان شناسي اين احتمال را مطرح کرده است که پيدايش تمدن بشري را بايد در «ايران » جستجو کرد .
به گزارش خبرگزاري مهر، باستان شناساني که بر روي منطقه منحني شکل وسيعي ميان روسيه تا ايران و شبه جزيره عربستان کار مي کنند مدارک و شواهد
جديدي از شبکه پيچيده شهري در منطقه ايران پيدا کرده اند که ممکن است روزگاري از رونق بالايي در اين منظقه از جهان و همزمان در 5 هزار سال پيش برخوردار بوده که بدين ترتيب بايد نگرش جديد و متحول شده اي به ظهور تمدن بشري داشت .
آندرو لاولر مقاله نويس مجله معتبر علمي « ساينس» در شماره اخير اين نشريه به تشريح جزئيات اين کشف تاريخي پرداخته که از سوي تيمي از محققان و باستان شناسان از جمله يوسف مجيدزاده باستان شناس ايراني صورت گرفته است تا در نهايت قطعات پازل معماگونه شکل گيري تمدن بشري شکل واقعي و نهايي خود را پيدا کند.
ساينس در اين مقاله آورده است : اگرچه تلاش هاي جهاني در مراحل ابتدايي هستند اما بسياري از باستان شناسان مي گويند اين يافته هاي جديد درک تاريخي از تمدن بشري را به واسطه ارايه تصوير پيچيده تر در شمار قابل توجهي از مراکز شهري رونق يافته ميان بين النهرين و رود ايندوس، تجارت کالاها، درنظرگرفتن فناوري هاي خاص براي هر منطقه، معماري ها و نظرات ديگر،دوباره نويسي مي کند.
مقاله نويس ساينس مي افزايد: درحالي که بين النهرين هنوز هم به واسطه آغاز تحول شهرنشيني گهواره تمدن بشري محسوب مي شود، اما ما مي دانيم که
مبدا زماني و تاريخي ميان بين النهرين و هند پذيراي شهرها و فرهنگ هايي
در بين 3هزار تا 2 هزار سال پيش از ميلاد مسيح بوده است.
به نوشته ساينس، مدارک و شواهد براي دفاع از اين نظريه جديد ماه گذشته و
از سوي دانشمنداني از کشورهاي مختلف جهان از جمله ايران، روسيه،ايتاليا، فرانسه و آمريکا در نشست انجمن بين المللي مطالعات تمدن اوليه در فضاي بين فرهنگي آسياي ميانه در راون ايتاليا ارايه شد.
به گزارش مهر، باستان شناسان يافته هاي جديد خود از چندين مرکز شهري با
قدمتي مشابه با آنهايي که بين بين النهرين و رودخانه ايندوس در پاکستان و هند مدرن وجود دارند را با يکديگر بررسي کردند . حيرت آورترين مدارک به دست آمده متعلق به منطقه اي در جنوب ايران در اطراف رودخانه هليل رود و جنوب شهر مدرن جيروفت به سرپرستي يوسف مجيدزاده بوده است که بقاياي شهري بزرگ و مرفه در گذشته را کشف کرده است .
اين مقاله مي افزايد : اين شهر باستاني دو کيلومتر مربعي به دوره اي بالغ بر اواسط تا پايان هزاره سوم پيش از ميلاد مسيح باز مي گردد که به وسيله دژ مستحکم چسبيده به آن حفاظت مي شده است . به گفته مجيدزاده، کاوش هاي صورت گرفته در يکي از اتاق ها در اين دژ منجر به کشف حيرت آور پيکره آجري از يک انسان و نقاشي هاي رسي آويخته به سطح شد که به عقيده مجيدزاده بزرگترين مورد در نوع خود در آن دوره زماني و تاريخي بوده است.
در اين منطقه تاريخي گورستان هاي غارت شده اي کشف شده اند که نشان از
ثروت و رفاه در آن دوران دارند. مجيدزاده موفق شد گور بزرگي را در منطقه اي آهکي کشف کند که به نظر مي رسد از زمان غارت شدن در آن دوران دست نخورده باقي مانده باشد . پلکاني که به حجره اي شامل 8 منطقه دفني بوده و چندين تخت خواب و ساير دست سازهاي گرانبها نيز از جمله موارد اين کشف تاريخي است که بي ترديد انقلابي در نظريه پردازي هاي شکل گيري و پيدايش تمدن يشري ايجاد خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر