خبرگزاري فارس به مناسبت پايان نمايشگاه مطبوعات (تهران) ضمن يك گزارش كه دوازدهم ارديبهشت1385 در سايت خود قرارداده اظهارات پرويز داودي معاون اول احمدي نژاد رئيس جمهور را كه از نمايشگاه بازديد كرده بود منتشر ساخته است. طبق گزارش اين خبرگزاري، داودي درباره مطبوعات چنين گفته بود:
«سياست نظام اسلامي بارها بطور شفاف گفته (اعلام) شده است؛ در عرصه مطبوعات، آزادي قلم را به عنوان مصادقي (مصداقي ـ مصادقه اي) بارز به رسميت ميشناسيم و خود را ملزم به آن ميدانيم، ولي هرگز آزادي از نوع بيبند و باري و استهزاء را تحت پوشش آزادي ارج نمينهيم.».
به نوشته فارس، معاون اول رئيس جمهور همچنين گفته بود:
«حرفه روزنامهنگاري و مطبوعات، تجارت مادي (!) تلقي نمي شود و براي ارباب جرايد هيچ مادياتي (ماديات) متصور نيست و كسي براي منافع مادي در اين حرفه نمانده است. آنچه مهم است، اينست كه حفظ و ارتقاء عزت و كرامت انساني، دفاع و توسعه ارزشهاي الهي، اطلاعرساني شفاف و صادقانه، دفاع از حقوق محرومين و مظلومين، مبارزه با ناهنجاريها، ارتقاء فرهنگ و باورهاي ديني و ملي، افشاي سياستها و سياست بازيهاي چپاولگرايانه دشمنان داخلي و خارجي ملت، و ابلاغ پيام اسلام ناب همواره مدنظر قشر مطبوعاتي بوده است. ايران اسلامي كه 27 سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي، از استقلال و شرف خود دفاع كرده است، تمامي سختيها را به جان خريده، قطعا بايد صاحب رسانههايي باشد كه اين روحيه را نسل به نسل منتقل كرده و چون گوهري گرانبها از آن صيانت كند.».
×××
دكتر پرويز داودي احتمالا اظهارات وزير ارشاد كابينه را نخوانده است كه صريحا اشاره به كمك هاي پولي دولت به روزنامه ها كرده و واسطه بازي در معامله كاغذهاي دولتي را كه به مطبوعات داده مي شود مورد خطاب قرار داده است. در اين دنياي پهناور، يك كشور را مثال بزنيد كه دولت به روزنامه هاي غير دولتي (متعلق به اشخاص) كمك مالي (پول و كاغذ و ...) دهد. اگر ماديات در كار نباشد كه در تهران 33 روزنامه يوميه با مطالبي متشابه منتشر نمي شود. هدف سياسي داشتن از انتشار روزنامه هم نوعي اشتياق به ماديات است. هدف معاون اول رياست جمهور هنگامي تامين مي شود كه روزنامه نگار ناشر روزنامه باشد، نه سياستمدار، دولتمرد و اصحاب منافع خاص. روزنامه نگار حرفه اي يعني روزنامه نگار تمام وقت كه اين كار را پيشه مادام العمر قرار داده، در آن ذوق و استعداد داشته، مهارت كسب كرده، معلومات و تجربه به دست آورده، به اصول آن و به ويژه اصول اخلاقي اش وفادار بوده و از خبرنگاري شروع كرده و سلسله مراتب اين حرفه را تماما طي كرده باشد. به صرف نوشتن چند مقاله و نظر و آمدن و رفتن در محيط مطبوعات، افراد روزنامه نگار نمي شوند.
در ربع قرن گذشته به كدام روزنامه نگار حرفه اي پروانه انتشار روزنامه داده اند؟ تا روزنامه هاي وطن آن باشند كه معاون اول رياست جمهور به عنوان آرزو بيان داشته است. تنها روزنامه نگار حرفه اي است كه به اين حرفه وفادار است (و اظهار معاون رياست جمهوري مبني بر اطلاع رساني شفاف صادقانه و از وطن و هموطنان با تمام وجود و بدون چشمداشت دفاع كردن را تامين خواهد كرد).
براي اطلاع از واقعيت ها، بد نيست معاون رياست جمهوري پرونده روزنامه «سپيده دم» را از وزارت ارشاد بخواهد و بخواند و بپرسد كه چرا پروانه انتشار روزنامه يك روزنامه نگار وطن را كه پنجاه سال براي مردم نوشته، بسياري از هموطنان با نوشته هاي او آشنا بوده، بيشتر از خيلي ها در اين دنيا درس خوانده و براي وطنش تاريخ نوشته تجديد نكرده اند؟. اگر امروز به اين سئوال پاسخ نگويند و حق را به حقدار نرسانند، فردا و فرداهاي دور تاريخنگاران اين كار را خواهند كرد و قضاوت تاريخ تاثير ابدي دارد.
معاون رياست جمهور از آزادي قلم، حفظ و ارتقاء كرامت انساني و دفاع از محرومان و مظلومان سخن گفته است. مظلوم تر و محرومتر از يك روزنامه نگار كه به او اجازه انتشار نشريه ندهند، در اين دنيا چه كسي ديگر مي تواند باشد؟!. حفظ حق و رعايت كرامت يك انسان اين است كه وقتي هيات نظارت بر مطبوعات، صلاحيت يك روزنامه نگار شاغل را به داشتن نشريه اي از آن خود رد مي كند، دفتر آن هيات و متولي هيات (وزارت ارشاد) راي هيات را بايد سريعا به طرف ابلاغ كند تا براي احقاق حق خود، بموقع به دستگاه قضايي متوسل شود. چرا تصميم ارديبهشت سال 1384 هيات نظارت بر مطبوعات به متقاضي انتشار «سپيده دم» كتبا ابلاغ نشده است؟. چرا اعضاي هيات نظارت بر مطبوعات هنگام طرح يك پرونده نبايد بپرسند كه چرا يك تبعه كشور آن هم يك روزنامه نگار معروف صلاحيت انتشار روزنامه از آن خود را ندارد، ولي مي تواند در راه اندازي روزنامه هاي ديگران مشاركت كند و به نوشتن براي آنها ادامه دهد؟!. صلاحيت نداشتن به چه دليل و طبق حكم چه محكمه اي؟!، اين موضوع بايد روشن شود. مسئول كيست؟.
معاون اول رياست جمهوري از اطلاع رساني صادقانه، آزادي قلم و حرفه اي بودن روزنامه ها سخن گفته است. متقاضي «سپيده دم» ماه گذشته چند سطر با مضموني بسيار معتدل در زمينه حق خواهي خود براي روزنامه هاي ايران، شرق، همشهري و اعتماد كه خود در آنها قلم زده بود فرستاد، ولي تا آنجا كه او اطلاع دارد هيچكدام آن را چاپ نكردند. وي از آغاز كار روزنامه هاي ايران و شرق با آنها همكاري داشت و كمك بزرگي به ارتقاء آنها و همچنين همشهري كرد.
دكتر احمدي نژاد رئيس جمهور اخيرا گلايه كرده بود كه چرا روزنامه نگاران انتقاد نمي كنند. به احترام بيان وي، نگارنده اين سايت از اين پس از انتقاد سازنده كه مفيد به حال وطن و هموطنان باشد خودداري نخواهد كرد.
«سياست نظام اسلامي بارها بطور شفاف گفته (اعلام) شده است؛ در عرصه مطبوعات، آزادي قلم را به عنوان مصادقي (مصداقي ـ مصادقه اي) بارز به رسميت ميشناسيم و خود را ملزم به آن ميدانيم، ولي هرگز آزادي از نوع بيبند و باري و استهزاء را تحت پوشش آزادي ارج نمينهيم.».
به نوشته فارس، معاون اول رئيس جمهور همچنين گفته بود:
«حرفه روزنامهنگاري و مطبوعات، تجارت مادي (!) تلقي نمي شود و براي ارباب جرايد هيچ مادياتي (ماديات) متصور نيست و كسي براي منافع مادي در اين حرفه نمانده است. آنچه مهم است، اينست كه حفظ و ارتقاء عزت و كرامت انساني، دفاع و توسعه ارزشهاي الهي، اطلاعرساني شفاف و صادقانه، دفاع از حقوق محرومين و مظلومين، مبارزه با ناهنجاريها، ارتقاء فرهنگ و باورهاي ديني و ملي، افشاي سياستها و سياست بازيهاي چپاولگرايانه دشمنان داخلي و خارجي ملت، و ابلاغ پيام اسلام ناب همواره مدنظر قشر مطبوعاتي بوده است. ايران اسلامي كه 27 سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي، از استقلال و شرف خود دفاع كرده است، تمامي سختيها را به جان خريده، قطعا بايد صاحب رسانههايي باشد كه اين روحيه را نسل به نسل منتقل كرده و چون گوهري گرانبها از آن صيانت كند.».
×××
دكتر پرويز داودي احتمالا اظهارات وزير ارشاد كابينه را نخوانده است كه صريحا اشاره به كمك هاي پولي دولت به روزنامه ها كرده و واسطه بازي در معامله كاغذهاي دولتي را كه به مطبوعات داده مي شود مورد خطاب قرار داده است. در اين دنياي پهناور، يك كشور را مثال بزنيد كه دولت به روزنامه هاي غير دولتي (متعلق به اشخاص) كمك مالي (پول و كاغذ و ...) دهد. اگر ماديات در كار نباشد كه در تهران 33 روزنامه يوميه با مطالبي متشابه منتشر نمي شود. هدف سياسي داشتن از انتشار روزنامه هم نوعي اشتياق به ماديات است. هدف معاون اول رياست جمهور هنگامي تامين مي شود كه روزنامه نگار ناشر روزنامه باشد، نه سياستمدار، دولتمرد و اصحاب منافع خاص. روزنامه نگار حرفه اي يعني روزنامه نگار تمام وقت كه اين كار را پيشه مادام العمر قرار داده، در آن ذوق و استعداد داشته، مهارت كسب كرده، معلومات و تجربه به دست آورده، به اصول آن و به ويژه اصول اخلاقي اش وفادار بوده و از خبرنگاري شروع كرده و سلسله مراتب اين حرفه را تماما طي كرده باشد. به صرف نوشتن چند مقاله و نظر و آمدن و رفتن در محيط مطبوعات، افراد روزنامه نگار نمي شوند.
در ربع قرن گذشته به كدام روزنامه نگار حرفه اي پروانه انتشار روزنامه داده اند؟ تا روزنامه هاي وطن آن باشند كه معاون اول رياست جمهور به عنوان آرزو بيان داشته است. تنها روزنامه نگار حرفه اي است كه به اين حرفه وفادار است (و اظهار معاون رياست جمهوري مبني بر اطلاع رساني شفاف صادقانه و از وطن و هموطنان با تمام وجود و بدون چشمداشت دفاع كردن را تامين خواهد كرد).
براي اطلاع از واقعيت ها، بد نيست معاون رياست جمهوري پرونده روزنامه «سپيده دم» را از وزارت ارشاد بخواهد و بخواند و بپرسد كه چرا پروانه انتشار روزنامه يك روزنامه نگار وطن را كه پنجاه سال براي مردم نوشته، بسياري از هموطنان با نوشته هاي او آشنا بوده، بيشتر از خيلي ها در اين دنيا درس خوانده و براي وطنش تاريخ نوشته تجديد نكرده اند؟. اگر امروز به اين سئوال پاسخ نگويند و حق را به حقدار نرسانند، فردا و فرداهاي دور تاريخنگاران اين كار را خواهند كرد و قضاوت تاريخ تاثير ابدي دارد.
معاون رياست جمهور از آزادي قلم، حفظ و ارتقاء كرامت انساني و دفاع از محرومان و مظلومان سخن گفته است. مظلوم تر و محرومتر از يك روزنامه نگار كه به او اجازه انتشار نشريه ندهند، در اين دنيا چه كسي ديگر مي تواند باشد؟!. حفظ حق و رعايت كرامت يك انسان اين است كه وقتي هيات نظارت بر مطبوعات، صلاحيت يك روزنامه نگار شاغل را به داشتن نشريه اي از آن خود رد مي كند، دفتر آن هيات و متولي هيات (وزارت ارشاد) راي هيات را بايد سريعا به طرف ابلاغ كند تا براي احقاق حق خود، بموقع به دستگاه قضايي متوسل شود. چرا تصميم ارديبهشت سال 1384 هيات نظارت بر مطبوعات به متقاضي انتشار «سپيده دم» كتبا ابلاغ نشده است؟. چرا اعضاي هيات نظارت بر مطبوعات هنگام طرح يك پرونده نبايد بپرسند كه چرا يك تبعه كشور آن هم يك روزنامه نگار معروف صلاحيت انتشار روزنامه از آن خود را ندارد، ولي مي تواند در راه اندازي روزنامه هاي ديگران مشاركت كند و به نوشتن براي آنها ادامه دهد؟!. صلاحيت نداشتن به چه دليل و طبق حكم چه محكمه اي؟!، اين موضوع بايد روشن شود. مسئول كيست؟.
معاون اول رياست جمهوري از اطلاع رساني صادقانه، آزادي قلم و حرفه اي بودن روزنامه ها سخن گفته است. متقاضي «سپيده دم» ماه گذشته چند سطر با مضموني بسيار معتدل در زمينه حق خواهي خود براي روزنامه هاي ايران، شرق، همشهري و اعتماد كه خود در آنها قلم زده بود فرستاد، ولي تا آنجا كه او اطلاع دارد هيچكدام آن را چاپ نكردند. وي از آغاز كار روزنامه هاي ايران و شرق با آنها همكاري داشت و كمك بزرگي به ارتقاء آنها و همچنين همشهري كرد.
دكتر احمدي نژاد رئيس جمهور اخيرا گلايه كرده بود كه چرا روزنامه نگاران انتقاد نمي كنند. به احترام بيان وي، نگارنده اين سايت از اين پس از انتقاد سازنده كه مفيد به حال وطن و هموطنان باشد خودداري نخواهد كرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر