20 ژوئن 2003 ( 30 خرداد 1382) اصول 400 گانه قانون اساسي «كشورهاي متحده اروپا» كه براي تدوين آن 105 نماينده و مشاوران آنها 16 ماه تلاش كرده بودند در اجلاس سران اين ممالك که در يونان برگذار شده بود تاييد شد. در اين اجلاس قرار بر اين شد که يک سال بعد، اين طرح در بروکسل مورد بررسي نهايي قرار گيرد و سپس براي تصويب توسط يکايک کشورهاي عضو به اين ممالک ارسال شود و راي گيري درباره آن در هرکشور، از طريق رفراندم و يا پارلمان صورت گيرد، و اين کار بيش از سال 2007 طول نکشد. اين طرح در چند کشور تصويب شد ولي فرانسويان و هلندي ها آن را رد کردند. با اين وضعيت، طرح آينده مبهمي پيدا کرد. 21 ژوئن 2007 سران اعضاي اتحاديه در بروکسل گرد آمدند تا ضمن دو روز مذاکره مسئله را با اصلاح طرح و يا تنظيم طرح ديگري حل کنند. فعلا انگلستان و لهستان با اصلاحات پيشنهادي مخالفند. بانو مرکل صدراعظم آلمان و رئيس دوره اي اتحاديه (و اجلاس بروکسل) گفته است که تلاش خواهد کرد به مخالفت انگلستان و لهستان پايان دهد تا مسئله حل شود.
کشورهاي عضو اتحاديه اروپا در ماه مه 2004 ( زماني که 25 عضو داشت) داراي 450 ميليون تن جمعيت و يك اقتصاد 9 تريليون دلاري اند. قرار بود همه نفوس ممالك 25 گانه (در سال 2007 بيست و هفت گانه) كه بازهم عضو تازه خواهد پذيرفت در صورت تصويب نهايي طرح قانون اساسي متساوي الحقوق و اتباع اين «اتحاديه» كه بزرگترين عضو آن آلمان است بشمار روند.
طبق طرح، قرار بود «كشورهاي متحده اروپا» داراي يك رئيس جمهوري انتخابي باشد. کشورهاي کوچکتر خواهان رياست جمهور دوره اي بوده اند.
طبق طرح معلق، اين اتحاديه همانند «ايالات متحده آمريکا» كه در اغاز كار يك وزير (وزير امور خارجه) داشت قرار بود داراي چنين وزيري باشد و راه براي داشتن وزير دفاع هم كاملا بسته نشده بود. رئيس اتحاديه و وزير خارجه اش داراي شخصيت مستقل حقوقي يعني داراي اختيار امضاي معاهده با كشورهاي ديگر مي بودند.
در اين طرح، برخلاف قانون اساسي ايالات متحده آمريكاي شمالي كه از عمر آن بيش از دو قرن مي گذرد مجازات اعدام و برده داري منع شده و كناره گيري اعضاء از اتحاديه، آزاد پيش بيني شده بود . تصميمات در اين اتحاديه قرار بود با اكثريت آراء اتخاذ شود ، نه اتفاق آراء و هدف اين بود كه از به وجود آمدن هر گونه بن بست در تصميمگيري ها جلوگيري شود.
در سال 2005 فرانسويان و هلندي ها در دو رفراندم ملي، طرح قانون اساسي اروپا را رد کردند و اين طرح را در بن بست قرار دادند زيرا که بايد همه اعضاي اتحاديه آن را تصويب مي کردند تا بتواند به اجرا درآيد. اجلاس ژوئن 2007 به منظور رهايي از اين بن بست تشکيل شده است.
براي تامين وحدت اروپائيان، در طول تاريخ تلاشهاي فراوان بعمل آمده و اين فكر از روميان است، ولي چون در آن برتري يك كشور منظور بود به حقيقت نپيوست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر