اهر، دژ قوم ماد و رودخانه ارس مرز دولت ماد بود. اهر از شهرهای قديمی آذربايجان است. اين شهر قبل از اسلام میمندنام داشت و . بعد از ظهور اسلام به نام اهر يا اهريچ خوانده شد كه حاكم نشين قره داغ بود. در سال 23 هجری قمری در زمان خليفه دوم، قوای اسلام به فرماندهی بكربن عبدالله به اين منطقه دست يافتند. در زمان خلافت عباسيان از سال 200 تا 222 هجری قمری بابك خرمدين در آذربايجان بر عليه خليفه عباسی (معتصم) قيام كرده قريب به 20 سال در مقابل سپاهيان خليفه مقاومت نمود و حماسه ها آفريد. او بزرگ ترين سرداران عرب وترک سپاهيان اش را كه بيش از 250 هزار نفر بودند نابود كرد.
در زمان حكومت شهر ياران گمنام (كنگريان، جستانيان، آل مسافر، رواديان) شهر اهر در رديف سرزمين قهرمانان استقلال طلب ايران بود. پس از حكومت سلجوقيان و خوارزمشاهيان، در زمان اتابكان، شهرستان اهر مركز حكومت اولاد جهان پهلوانان، اتابک آذربايجان بود و تعدادی از آنان به نام مالک اهر در ارسباران حكومت كردند.
در زمان حكومت صفويه جنگ سختی بين مردم اهر و ايل بايبوردلو با قشون عثمانی در محل معروف به قانلی گول در جنوب اهر اتفاق افتاد. در دوره قاجاريه و جنگ های ايران و روس شهر اهر مركز فرماندهی عباس ميرزا نايب السلطنه بود. در سال 1228 قمری در بيماری وبای تبريز كه عده بی شماری تلف شدند، محمد شاه مدتی در اهر اقامت داشت و به امور آذربايجان رسيدگی می كرد. مظفرالدين شاه قاجار در سفری به ارسباران بعضی مناظر طبيعی اروپا را با نقاط دل انگيز اين منطقه مقايسه كرده است. این منطقه در برگیرنده ی شهرها، بخش ها و روستاهای زیادی است و امروزه یکی از آبادترین نواحی استان آذربایجان شرقی به شمار می رود.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان اهر در منطقه ای كوهستانی و كشاورزی قرار گرفته است. شهرستان اهر از شمال به کلیبر، از جنوب با هریس، از باختر به ورزقان و از خاور به مشکین شهر اردبیل محدود می شود. مرکز این شهرستان، شهر اهر است که در درازای خاوری 47 درجه و 06 دقيقه و در پهنای شمالی 38 درجه و 28 دقيقه و ارتفاع 1341 متری از سطح دريا و در 120 كيلومتری شمال خاوری تبريز و در مسير جاده اصلی تبريز – مشكين شهر قرار گرفته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر