سندرم استکهلم (بیماریی که بسیاری از ما ایرانیان به آن مبتلا هستیم و خبر نداریم)
«سندرم استکهلم» نوعي پاسخ فيزيولوژيک «گروگان» هاي ربوده شده است. برخلاف انتظار، نشانه هايي از همدردي و حس وفاداري در آنها نسبت به آدم رباها ديده مي شود. «گروگان» ها حتي ممکن است با وجود خطراتي که تهديدشان مي کند، به صورت اختياري خود را تسليم آدم رباها کنند.
اين سندرم در موارد ديگري مثل همسرآزاري، تجاوز و يا سو» استفاده از اطفال هم ممکن است ديده شود. اما چرا اين سندرم «استکهلم» ناميده مي شود؟ درسال 1973م، از يک بانک در «استکهلم» سوئد، سرقت شد. دزدها چند نفر از کارمندان بانک را چند روزي به گروگان گرفتند. برخلاف انتظار، گروگان ها از نظر احساسي جذب دزدها شدند و حتي بعد از آزادي از آن ها دفاع کردند و حاضر نشدند عليه آن ها، شهادت بدهند. بعدها، يکي از دزدها با يکي از خانم ها کارمند ازدواج کرد! مثال مشهور «سندرم استکهلم»، مورد ربوده شدن «پتي هرست»، دختر يک ميليونر است. او بعد از دزيده شدن، با آدم ربا سمپاتي پيدا کرد و حتي بعدها در يک سرقت با او همکاري کرد! اما مورد ديگر، داستان «ناتاشا کامپوش»، يک دختر 10 ساله اتريشي است که در 10 سالگي ربوده شد و به مدت هشت سال در اسارت بود، تا اينکه بعد از حمله پليس، توانست فرار کند. نشانه هايي از «سندرم استکهلم» در اين دختر ديده مي شود چراکه بعد از خودکشي آدم ربايش او به شدت اندوهگين شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر