داريوش بزرگ نبود ، اما بزرگ بود
و اما بزرگ بود .
داريوش بي شک ار سياستمداران بزرگ تاريخ است . افکار وي نتيجه اش آرامشي بزرگ براي امپراطوري بود.
اما چرا داريوش بزرگ نبود ؟
داريوش در بيستون ادعاهاي بسيار دارد که ار بسياري جهات غير قابل دفاع مي باشد ، داريوش با آنکه چيش پش را در تبارنامه خود در بيستون جاي داده است اما به کوروش اشاره اي نمي کند . البته داريوش و کوروش هر دو < چيش پش > را به عنوان جد بزرگ خود معرفي کرده اند که يگانه راه هماهنگ کردن دو تبارنامه اين است که چيش پش قلم و پادشاهي خود را به دو قسمت کرده و پس از او خاندان دو شاخه شده است .
شاخه اول ار کوروش اول شروع و با کمبوجيه و برديا خاتمه مي يابد. شاخه دوم هم از آريامن شروع و از پايانش بي اطلاع هستيم . هرودوت دو شاخه اي بودن خاندان را رد مي کند <فرضيه دو قلمرو پادشاهي پايه و اساسي ندارد>.داريوش نيز در بيستون مي گويد که قبل از من به طور پشت در پشت ، نه نفر شاه بوده اند در اين حالت اگر گفته هرودوت را باور کنيم ، ما نمي دانيم که اين هشت شاه قبل از داريوش چه کساني هستند. و داريوش نيز مواظب است که مبادا از آنان نام ببرد ! چون مي دانيم که پدر و پدربزرگ داريوش در سال 522 ق.م زنده بوده اند(ويشتاسب و ارشامه(همان طور که خودش در بيستون نقل مي کند)) و هرگز لقب شاه به آنان اطلاق نشده است . همچنين هيچ متني ثابت نمي کند که پسر ويشتاسب داريوش کبير به شاخه اي کناري تعلق داشته باشد،( چنان که اکثرا مي پندارند). «افلاطون» در نواميس ، اليانوس و يوستينوس ، در نوشته هايشان القا ميکنند که داريوش پسر شاهي نبوده است. هرودوت نيز نقل مي کند و نميگذارد هيچ جا اين باور غلط معنا دهد که داريوش در برابر ساير توطئه گران ديگر حقي داشته باشد که برايش اعتبار فراهم مي کرده . پس داريوش و ساير توطئه گران همگي طالب قدرت و شاهي بوده اند ، هرودوت ياد آور می شود که «شخصیت بسیار مهمی به شمار نمی امده است» بیشک منظور هرودوت این بوده که داریوش پسر شاه نبود و یک فرد عادی بوده است.
منظور من از داریوش بزرگ نبود آن است که وی قبل از شاهی فردی بزرگ نبوده ، که اکثرا اشتباها وی را قبل از شاهی فردی مهم می شمارند .
چرا ما آغاز ساخت پارسه (تخت جمشید) و ساخت اولین کاروان سراها را به داریوش نسبت می دهیم ؟
1-تنها به این دلیل که یک کتیبه در پارسه پیدا شده که در آن تعهد داده که استحکامات پارسه در زمان داریوش بزرگ ساخته شده ... اما بر اساس گاهنماری صورت گرفته از قدیمیترین حجاریهای موجود در پارسه آن را به دوره کمبوجیه نسبت می دهند و پس احتمالا کار آغار پارسه را کمبوجیه آغاز کرده است. (به نظر من شاهان هخامنشی را باید به ترتیب قدمت ارزش گذاری کرد ، کمبوجیه به دلایل خاصی که خود بحث بس جدا دارد مورد نفرین یونانی ها بوده و از این رو اکثر مردم وی را شاهی نه چندان بزرگ می دانند )
2-ساخت کاروان سراها : بی شک اولین کاروانسرا در ایران مربوط به زمان کوروش است نه داریوش ، قدیمیترین کاروانسرا ی شناخته شده ایران مربوط به دوره کوروش کبیر و در پاسارگاد است ، این کاروانسرا در کنار مقبره کوروش بزرگ است . بر اساس گاهنماری صورت گرفته توسط نویسنده کتاب از زبان داریوش این کاروانسرا همزمان با ساخت مقبره کوروش کبیر آغاز شده است . پس به این صورت نظریه ساخت کاروانسراها به دست داریوش کاملا محو و نظریه جدید جایگزین می شود.
سخن این است که داریوش بزرگ بود:
چون:در زمان وی قلمرو امپراطوری در وسیع ترین حد بود
چون:توانست نظر گروه شش تن را بدست آورد و شاه حکومت شود
چون: زیرک بود؛ چرا که طوری مسائل کتیبه بیستون را گرد هم آورد که به سختی به توان به زیرکی های وی پی برد
چون:در جنگ ها در ردیف اول سپاه مبارزه می کرد
چون:چون با هر دو دست تیر انداز ماهری بود و با هر دو دست نیزه انداز ماهری نیز بود
چون:از دروغ تنفر داشت و از نیکی خرسند بود
داریوش کبیر بزرگ بود ،از ویژگیهای وی میتوان به : قدرت تجاری (کانال سوئز)، سیاست مدار(کتیبه بیستون)، دانش ادبی (طراحی خط جدید میخی ، چیدمان کتیبه بیستون . نقش رستم)، آینده نگر (اگر این نوشته ها را خراب نکنی مزدا کمکت کند و خاندانت را بپاد، مکان مقبره نقش رستم ، ارتفاع کتیبه بیستون)، قدرت نظامی(فتح کشور ها ) ، اقتصاد (الواح گلی پارسه که برای حساب و کتاب ها بوده که تعدادشان 3000نسخه است)
این ها تعدادی از ویژگی های داریوش کبیر می باشد که دیگر ذهنم یاری نمی کند .
پس داریوش بزرگ نبود اما عظیم بزرگ بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر