حسین شریعتمداری در سرمقاله كیهان با عنوان از شما بعید بود ... ! نوشت:
خوشبینی حكم می كند كه نامه سرگشاده آقای محسن رضایی به رهبر معظم انقلاب را ناشی از درك سیاسی اندك ایشان تلقی كنیم ولی برخی از شواهد و قرائن موجود و آنچه در متن این نامه آمده است زمینه چندانی برای خوشبینی باقی نمی گذارد و بیم آن می رود كه خوشبینی و «حمل به صحت» درباره اقدام ایشان مصداق «حمله به صحت»! باشد.
و اما، اگر ماجرا به خود آقای رضایی ختم می شد و دنباله دیگری در پشت صحنه نداشت، نوشتن این یادداشت نیز ضروری نبود، ولی با عرض پوزش از آقای رضایی باید گفت نامه سرگشاده ایشان به رهبر معظم انقلاب و بیانیه اخیر مهندس موسوی دو روی یك سكه اند كه با دو ادبیات به ظاهر متفاوت نوشته شده اند، به همین علت، اشاره به نكاتی در این باره ضروری به نظر می رسد.1
- با توجه به دسترسی آسان و سریع آقای محسن رضایی به بیت رهبر معظم انقلاب و ارسال مستقیم نامه به محضر ایشان، انتخاب نامه سرگشاده و انتشار عمومی آن، تردیدی باقی نمی گذارد كه مخاطب اصلی آقای رضایی در این نامه سرگشاده، رهبر معظم انقلاب نبوده است و نامه یاد شده با هدف دیگری نوشته شده. راستی چرا آقای رضایی نامه ای را كه ظاهرا خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشته است، پیشاپیش در رسانه ها منتشر می كند؟! مگر نامه خطاب به رهبری نبوده است؟!... استقبال گسترده و ذوق زدگی بی حد و حصر مقامات و رسانه های آمریكایی و اسرائیلی و به به و چه چه منافقین، بهایی ها، سلطنت طلبان و همه دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب برای آقای محسن رضایی می تواند، پاسخ گویا و روشنی به این پرسش باشد.
2- یك روز بعد از انتشار این نامه سرگشاده خبرنگار خبرگزاری ایلنا - خبرگزاری نزدیك به سران فتنه- از محسن رضایی می پرسد؛ «با توجه به صدور نامه شما به مقام معظم رهبری كه بلافاصله پس از صدور بیانیه میرحسین موسوی بود، آیا شما با معترضین- بخوانید اهانت كنندگان به ساحت امام حسین(ع) در روز عاشورا- هماهنگی داشته اید»؟ و آقای رضایی كه ظاهرا انتظار این سؤال را نداشته است در پاسخ می گوید «من نامه به مقام معظم رهبری را از قبل آماده كرده بودم و وقتی بیانیه آقای موسوی صادر شد، بخش های مربوط به آن را در نامه ام اضافه كردم»!
این در حالی است كه نامه آقای رضایی از شروع تا پایان با استناد به بیانیه منافقانه موسوی نوشته شده است و در آن تقریباً هیچ جمله یا پاراگرافی را نمی توان یافت كه بیرون از این موضوع و بدون استناد به بیانیه موسوی باشد. بنابراین باید از آقای رضایی پرسید اگر آن گونه كه ادعا می كنید نامه سرگشاده شما قبل از بیانیه موسوی و بدون هماهنگی با تهیه كنندگان آن نوشته شده است، چرا در تمامی متن آن به بیانیه منافقانه موسوی استناد كرده اید؟! و چنانچه - باز هم به قول خودتان- بعد از صدور بیانیه موسوی، بخش های مربوط به بیانیه را در نامه خود گنجانده اید، مشخص بفرمایید كه بخش های مورد ادعا در كجای نامه شما آمده است؟! جز در یك جمله كه به هنگام توصیف حضور حماسی مردم از «صحنه تظاهرات دیروز» یاد می كنید كه البته می تواند نشانه تهیه نامه قبل از بیانیه موسوی باشد، ولی این توصیف نیز نهایتاً در توجیه بیانیه مهندس موسوی به كار گرفته شده است!
3- آقای محسن رضایی از یكسو می نویسد «حضور باشكوه و میلیونی و یكپارچه ملت ایران در روز چهارشنبه در خیابان های تهران و شهرستان های سراسر كشور، شرمندگی ناشی از اهانت به مراسم عاشورا را جبران كرد» و از سوی دیگر بدون كمترین اشاره به این كه اهانت كنندگان به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام چه كسانی بوده و در حمایت از چه كسانی به صحنه آمده بودند؟! نسخه وحدت با آنها را می پیچد و می نویسد «صحنه تظاهرات دیروز مصداق بارز پیام وحی بود كه واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا»!
آقای رضایی توضیح نمی دهد اگر منظور ایشان وحدت ملت مسلمان و عاشقان امام حسین(ع) با یكدیگر است كه تحقق این وحدت به قول خود ایشان در تظاهرات چند ده میلیونی روز چهارشنبه به وضوح دیده شده است و اگر مقصودشان وحدت با اهانت كنندگان به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام است كه باید به ایشان یادآور شد، اسلام با كفر و نفاق قابل جمع نیست و در همان پیام وحی آمده است «كسانی كه به خدا و روز قیامت ایمان دارند هرگز با دشمنان خدا و رسول دوستی نمی كنند، هرچند كه آن دشمنان پدران و فرزندان و برادران و خویشاوندان آنها باشند» سوره مباركه مجادله آیه 2.2 آخر چگونه می توان با دشمن امام حسین علیه السلام دوستی كرد و با اهانت كنندگان به ساحت مقدس ایشان نرد وحدت باخت؟! جناب آقای رضایی! از جنابعالی خیلی بعید بوده و هست.
4- آقای محسن رضایی بیانیه منافقانه مهندس موسوی را مثبت! ارزیابی كرده و می نویسد «عقب نشینی آقای میرحسین موسوی از انكار دولت احمدی نژاد و پیشنهاد سازنده ایشان به این كه مجلس و قوه قضائیه به وظایف قانونی خود در قبال پاسخگو كردن دولت عمل كنند، هرچند دیرهنگام بود ولی می تواند سر آغاز یك حركت وحدت بخش در جبهه معترضین با دیگران باشد»! دراین باره گفتنی است كه؛
الف: كجای بیانیه موسوی، مثبت! و به قول آقای رضایی نشانه عقب نشینی است؟! او اهانت كنندگان به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را «مردم خداجوی» نامیده است! آیا جناب رضایی با این نظر الحادی موافق هستند؟! موسوی درباره هتاكی هواداران خود به عاشورای حسینی(ع) بدون آن كه هتاكی آنها را محكوم كند می نویسد، این مردم خداجوی! بر اثر اقدامات تحریك آمیز، شعارهای آنچنانی داده اند؟! آقای رضایی! بر فرض كه ادعای موسوی درباره تحریك را بپذیریم، آیا مردم خداجوی! اگر تحریك شوند، به امام حسین(ع) اهانت می كنند؟! از موسوی انتظاری نیست چرا كه او مأمور بیگانه است ولی شما را چه می شود جناب رضایی؟! كدام انسان خداجوی را سراغ دارید كه به امام حسین(ع) و عاشورای حسینی اهانت كند؟! أین تذهب؟!
ب: و اما، می دانید كه اراذل و اوباش اجاره ای با نقشه قبلی- دستور العمل صریح رادیو اسرائیل- و با سوءاستفاده از حضور مردم در مراسم عزاداری و سینه زنی به خیابان آمده و دست به آن جنایت زدند و بلافاصله بعد از اطلاع و حضور مردم، پا به فرار گذاشتند. اگر مردم به هنگام اهانت آنها حضور داشتند كه به آنان فرصت اهانت و جسارت نمی دادند. آیا غیر از این است؟ دیدید و دیدیم كه چنین بود.
5- معلوم نیست آقای محسن رضایی در نامه سرگشاده خود با تظاهرات چند ده میلیونی مردم همراهی می كند و یا - خدای نخواسته- علیه آن موضع می گیرد ؟! چرا كه همه حرف مردم در راهپیمایی بی نظیر روز چهارشنبه، خشم و خروش علیه اهانت كنندگان به عاشورای حسینی(ع) بود و خواسته آنان، محاكمه و مجازات سران فتنه، از جمله موسوی و كروبی و خاتمی. آقای رضایی می نویسد كه خود از میدان فردوسی تا دانشگاه تهران در جمع راهپیمایان بوده است.
بنابراین از خواسته و شعارهای آنان باخبر است. شعارها و خواسته هایی كه با شور و شعور بر زبان ها جاری و روی پلاكاردها دست نویس شده بود و صداوسیما و رسانه ها از انتشار بسیاری از آنها خودداری ورزیدند. خب! آقای رضایی اگر با مردم همراه هستید- كه انشاءالله هستید- چرا برخلاف نظر یكپارچه مردم از موسوی حمایت می كنید؟! و بیانیه منافقانه او را كه در آن از اهانت كنندگان به ساحت امام حسین(ع) با عنوان مردم خداجوی! یاد كرده است، مثبت!! ارزیابی می فرمائید؟! و اگر خدای نخواسته حامی سران فتنه هستید! چرا تظاهرات چند ده میلیونی مردم را با شكوه و در ادامه پیروی از امام حسین علیه السلام می دانید؟! این تناقض را چگونه توجیه می فرمائید؟! با یك دل كه نمی توان «صد دله» بود!
در كلام وحی آمده است كه «ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه... خدا درون یك انسان دو قلب قرار نداده است» سوره مباركه احزاب آیه 4. بدیهی است كه می دانیم جنابعالی چنین نیستید ولی باور بفرمائید كه فریبتان داده اند.
6- آقای محسن رضایی برای این كه بیانیه موسوی را مثبت جلوه دهد! می نویسد «آقای میرحسین موسوی از انكار دولت احمدی نژاد عقب نشینی كرده است» كه اگر خوش بینانه به این بخش از نامه رضایی نگاه كنیم، باید از ساده اندیشی و كم دانشی ایشان ابراز تأسف كرده و به وی این مسئله بسیار بدیهی را یادآور شد كه اولاً موسوی در جایگاهی نیست كه دولت برخاسته از رأی مردم را بپذیرد یا نپذیرد، وانگهی مگر موضوع فتنه و اهداف فتنه گران، دولت احمدی نژاد بوده است كه اكنون از انكار آن عقب نشینی كرده باشند؟ آیا جناب رضایی این نكته بدیهی را نمی داند كه «انتخابات» و «تقلب در انتخابات» و «دولت احمدی نژاد» و... فقط بهانه فتنه گران بوده است و سران فتنه آشكارا علیه اسلام، امام و نظام به صحنه آمده بودند.
مخالفت با احمدی نژاد و فلان معضل اقتصادی و فلان انتقاد به سیاست خارجی و... چه ربطی به حمایت از اسرائیل و آمریكا و بهائیان و منافقین و اهانت به امام حسین(ع) و حضرت امام(ره) و... دارد؟ یعنی بعد از اینهمه شواهد و قرائن و اسناد و مواضع خصمانه سران فتنه علیه اسلام و امام و رهبری و انقلاب هنوز آقای رضایی- با آنهمه ادعای سیاستمداری!- نمی داند كه هدف اصلی فتنه، اسلام و انقلاب و امام(ره) و رهبری بوده و هست؟!
7- آقای رضایی به خیال خود، هوشمندی به خرج داده و می نویسد «شك ندارم كه افراط گرایان هر دو طرف با رفتارهای نادرست از یكسو و دشمنان كمین كرده ملت ایران با بغض و عصبانیت از سوی دیگر تلاش خواهند كرد آثار و دستاوردهای این حركت عظیم- تظاهرات روز چهارشنبه- را خنثی كنند».
با این بخش از نوشته ایشان موافقیم كه دشمنان داخلی و خارجی نظام سعی می كنند دستاوردهای حضور حماسی و بی نظیر مردم در دفاع از ساحت امام حسین(ع)، حضرت امام، رهبری معظم و نظام اسلامی را خنثی كنند ولی سؤال این است كه چه كسانی دست به این حركت خائنانه زده و می زنند؟
مگر غیر از این است و مگر آقای رضایی نمی بیند و نمی داند كه آمریكا، اسرائیل، اروپا، بهایی ها، منافقین، سلطنت طلب ها و همه دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب بلافاصله بعد از حماسه عظیم روز چهارشنبه، با بهره گیری از هزاران سایت اینترنتی، صدها شبكه تلویزیونی و خبرگزاری و... برای خنثی كردن این حضور حماسی دست به كار شده و همان مردمی كه آقای رضایی از حضور «باشكوه» آنها سخن می گوید را به دریافت پول و ساندویچ و ساندیس برای حضور در راهپیمایی متهم می كنند؟! آقای رضایی! برادر عزیز! به كجا می روید؟!
8- و بالاخره خطاب به برادر محسن- واژه متداول در میان برادران سپاه برای نامیدن آقای رضایی- باید مشفقانه گفت؛ مراقب خود و فریب فتنه گران باشید و از توده های عظیم مردم خدا دوست و عاشورایی فاصله نگیرید. دشمن درپی فریب شماست و متاسفانه و با عرض پوزش در مقصود خود چندان هم ناموفق نبوده است. انتظار از جنابعالی آن است كه «قطع این مرحله بی همرهی خضر» نكنید تا مانند توده های عظیم ملت- همان ها كه در نامه خود آنان را ستوده اید- از كید و فریب دشمنان در امان باشید. انشاءالله.
خوشبینی حكم می كند كه نامه سرگشاده آقای محسن رضایی به رهبر معظم انقلاب را ناشی از درك سیاسی اندك ایشان تلقی كنیم ولی برخی از شواهد و قرائن موجود و آنچه در متن این نامه آمده است زمینه چندانی برای خوشبینی باقی نمی گذارد و بیم آن می رود كه خوشبینی و «حمل به صحت» درباره اقدام ایشان مصداق «حمله به صحت»! باشد.
و اما، اگر ماجرا به خود آقای رضایی ختم می شد و دنباله دیگری در پشت صحنه نداشت، نوشتن این یادداشت نیز ضروری نبود، ولی با عرض پوزش از آقای رضایی باید گفت نامه سرگشاده ایشان به رهبر معظم انقلاب و بیانیه اخیر مهندس موسوی دو روی یك سكه اند كه با دو ادبیات به ظاهر متفاوت نوشته شده اند، به همین علت، اشاره به نكاتی در این باره ضروری به نظر می رسد.1
- با توجه به دسترسی آسان و سریع آقای محسن رضایی به بیت رهبر معظم انقلاب و ارسال مستقیم نامه به محضر ایشان، انتخاب نامه سرگشاده و انتشار عمومی آن، تردیدی باقی نمی گذارد كه مخاطب اصلی آقای رضایی در این نامه سرگشاده، رهبر معظم انقلاب نبوده است و نامه یاد شده با هدف دیگری نوشته شده. راستی چرا آقای رضایی نامه ای را كه ظاهرا خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشته است، پیشاپیش در رسانه ها منتشر می كند؟! مگر نامه خطاب به رهبری نبوده است؟!... استقبال گسترده و ذوق زدگی بی حد و حصر مقامات و رسانه های آمریكایی و اسرائیلی و به به و چه چه منافقین، بهایی ها، سلطنت طلبان و همه دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب برای آقای محسن رضایی می تواند، پاسخ گویا و روشنی به این پرسش باشد.
2- یك روز بعد از انتشار این نامه سرگشاده خبرنگار خبرگزاری ایلنا - خبرگزاری نزدیك به سران فتنه- از محسن رضایی می پرسد؛ «با توجه به صدور نامه شما به مقام معظم رهبری كه بلافاصله پس از صدور بیانیه میرحسین موسوی بود، آیا شما با معترضین- بخوانید اهانت كنندگان به ساحت امام حسین(ع) در روز عاشورا- هماهنگی داشته اید»؟ و آقای رضایی كه ظاهرا انتظار این سؤال را نداشته است در پاسخ می گوید «من نامه به مقام معظم رهبری را از قبل آماده كرده بودم و وقتی بیانیه آقای موسوی صادر شد، بخش های مربوط به آن را در نامه ام اضافه كردم»!
این در حالی است كه نامه آقای رضایی از شروع تا پایان با استناد به بیانیه منافقانه موسوی نوشته شده است و در آن تقریباً هیچ جمله یا پاراگرافی را نمی توان یافت كه بیرون از این موضوع و بدون استناد به بیانیه موسوی باشد. بنابراین باید از آقای رضایی پرسید اگر آن گونه كه ادعا می كنید نامه سرگشاده شما قبل از بیانیه موسوی و بدون هماهنگی با تهیه كنندگان آن نوشته شده است، چرا در تمامی متن آن به بیانیه منافقانه موسوی استناد كرده اید؟! و چنانچه - باز هم به قول خودتان- بعد از صدور بیانیه موسوی، بخش های مربوط به بیانیه را در نامه خود گنجانده اید، مشخص بفرمایید كه بخش های مورد ادعا در كجای نامه شما آمده است؟! جز در یك جمله كه به هنگام توصیف حضور حماسی مردم از «صحنه تظاهرات دیروز» یاد می كنید كه البته می تواند نشانه تهیه نامه قبل از بیانیه موسوی باشد، ولی این توصیف نیز نهایتاً در توجیه بیانیه مهندس موسوی به كار گرفته شده است!
3- آقای محسن رضایی از یكسو می نویسد «حضور باشكوه و میلیونی و یكپارچه ملت ایران در روز چهارشنبه در خیابان های تهران و شهرستان های سراسر كشور، شرمندگی ناشی از اهانت به مراسم عاشورا را جبران كرد» و از سوی دیگر بدون كمترین اشاره به این كه اهانت كنندگان به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام چه كسانی بوده و در حمایت از چه كسانی به صحنه آمده بودند؟! نسخه وحدت با آنها را می پیچد و می نویسد «صحنه تظاهرات دیروز مصداق بارز پیام وحی بود كه واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا»!
آقای رضایی توضیح نمی دهد اگر منظور ایشان وحدت ملت مسلمان و عاشقان امام حسین(ع) با یكدیگر است كه تحقق این وحدت به قول خود ایشان در تظاهرات چند ده میلیونی روز چهارشنبه به وضوح دیده شده است و اگر مقصودشان وحدت با اهانت كنندگان به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام است كه باید به ایشان یادآور شد، اسلام با كفر و نفاق قابل جمع نیست و در همان پیام وحی آمده است «كسانی كه به خدا و روز قیامت ایمان دارند هرگز با دشمنان خدا و رسول دوستی نمی كنند، هرچند كه آن دشمنان پدران و فرزندان و برادران و خویشاوندان آنها باشند» سوره مباركه مجادله آیه 2.2 آخر چگونه می توان با دشمن امام حسین علیه السلام دوستی كرد و با اهانت كنندگان به ساحت مقدس ایشان نرد وحدت باخت؟! جناب آقای رضایی! از جنابعالی خیلی بعید بوده و هست.
4- آقای محسن رضایی بیانیه منافقانه مهندس موسوی را مثبت! ارزیابی كرده و می نویسد «عقب نشینی آقای میرحسین موسوی از انكار دولت احمدی نژاد و پیشنهاد سازنده ایشان به این كه مجلس و قوه قضائیه به وظایف قانونی خود در قبال پاسخگو كردن دولت عمل كنند، هرچند دیرهنگام بود ولی می تواند سر آغاز یك حركت وحدت بخش در جبهه معترضین با دیگران باشد»! دراین باره گفتنی است كه؛
الف: كجای بیانیه موسوی، مثبت! و به قول آقای رضایی نشانه عقب نشینی است؟! او اهانت كنندگان به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را «مردم خداجوی» نامیده است! آیا جناب رضایی با این نظر الحادی موافق هستند؟! موسوی درباره هتاكی هواداران خود به عاشورای حسینی(ع) بدون آن كه هتاكی آنها را محكوم كند می نویسد، این مردم خداجوی! بر اثر اقدامات تحریك آمیز، شعارهای آنچنانی داده اند؟! آقای رضایی! بر فرض كه ادعای موسوی درباره تحریك را بپذیریم، آیا مردم خداجوی! اگر تحریك شوند، به امام حسین(ع) اهانت می كنند؟! از موسوی انتظاری نیست چرا كه او مأمور بیگانه است ولی شما را چه می شود جناب رضایی؟! كدام انسان خداجوی را سراغ دارید كه به امام حسین(ع) و عاشورای حسینی اهانت كند؟! أین تذهب؟!
ب: و اما، می دانید كه اراذل و اوباش اجاره ای با نقشه قبلی- دستور العمل صریح رادیو اسرائیل- و با سوءاستفاده از حضور مردم در مراسم عزاداری و سینه زنی به خیابان آمده و دست به آن جنایت زدند و بلافاصله بعد از اطلاع و حضور مردم، پا به فرار گذاشتند. اگر مردم به هنگام اهانت آنها حضور داشتند كه به آنان فرصت اهانت و جسارت نمی دادند. آیا غیر از این است؟ دیدید و دیدیم كه چنین بود.
5- معلوم نیست آقای محسن رضایی در نامه سرگشاده خود با تظاهرات چند ده میلیونی مردم همراهی می كند و یا - خدای نخواسته- علیه آن موضع می گیرد ؟! چرا كه همه حرف مردم در راهپیمایی بی نظیر روز چهارشنبه، خشم و خروش علیه اهانت كنندگان به عاشورای حسینی(ع) بود و خواسته آنان، محاكمه و مجازات سران فتنه، از جمله موسوی و كروبی و خاتمی. آقای رضایی می نویسد كه خود از میدان فردوسی تا دانشگاه تهران در جمع راهپیمایان بوده است.
بنابراین از خواسته و شعارهای آنان باخبر است. شعارها و خواسته هایی كه با شور و شعور بر زبان ها جاری و روی پلاكاردها دست نویس شده بود و صداوسیما و رسانه ها از انتشار بسیاری از آنها خودداری ورزیدند. خب! آقای رضایی اگر با مردم همراه هستید- كه انشاءالله هستید- چرا برخلاف نظر یكپارچه مردم از موسوی حمایت می كنید؟! و بیانیه منافقانه او را كه در آن از اهانت كنندگان به ساحت امام حسین(ع) با عنوان مردم خداجوی! یاد كرده است، مثبت!! ارزیابی می فرمائید؟! و اگر خدای نخواسته حامی سران فتنه هستید! چرا تظاهرات چند ده میلیونی مردم را با شكوه و در ادامه پیروی از امام حسین علیه السلام می دانید؟! این تناقض را چگونه توجیه می فرمائید؟! با یك دل كه نمی توان «صد دله» بود!
در كلام وحی آمده است كه «ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه... خدا درون یك انسان دو قلب قرار نداده است» سوره مباركه احزاب آیه 4. بدیهی است كه می دانیم جنابعالی چنین نیستید ولی باور بفرمائید كه فریبتان داده اند.
6- آقای محسن رضایی برای این كه بیانیه موسوی را مثبت جلوه دهد! می نویسد «آقای میرحسین موسوی از انكار دولت احمدی نژاد عقب نشینی كرده است» كه اگر خوش بینانه به این بخش از نامه رضایی نگاه كنیم، باید از ساده اندیشی و كم دانشی ایشان ابراز تأسف كرده و به وی این مسئله بسیار بدیهی را یادآور شد كه اولاً موسوی در جایگاهی نیست كه دولت برخاسته از رأی مردم را بپذیرد یا نپذیرد، وانگهی مگر موضوع فتنه و اهداف فتنه گران، دولت احمدی نژاد بوده است كه اكنون از انكار آن عقب نشینی كرده باشند؟ آیا جناب رضایی این نكته بدیهی را نمی داند كه «انتخابات» و «تقلب در انتخابات» و «دولت احمدی نژاد» و... فقط بهانه فتنه گران بوده است و سران فتنه آشكارا علیه اسلام، امام و نظام به صحنه آمده بودند.
مخالفت با احمدی نژاد و فلان معضل اقتصادی و فلان انتقاد به سیاست خارجی و... چه ربطی به حمایت از اسرائیل و آمریكا و بهائیان و منافقین و اهانت به امام حسین(ع) و حضرت امام(ره) و... دارد؟ یعنی بعد از اینهمه شواهد و قرائن و اسناد و مواضع خصمانه سران فتنه علیه اسلام و امام و رهبری و انقلاب هنوز آقای رضایی- با آنهمه ادعای سیاستمداری!- نمی داند كه هدف اصلی فتنه، اسلام و انقلاب و امام(ره) و رهبری بوده و هست؟!
7- آقای رضایی به خیال خود، هوشمندی به خرج داده و می نویسد «شك ندارم كه افراط گرایان هر دو طرف با رفتارهای نادرست از یكسو و دشمنان كمین كرده ملت ایران با بغض و عصبانیت از سوی دیگر تلاش خواهند كرد آثار و دستاوردهای این حركت عظیم- تظاهرات روز چهارشنبه- را خنثی كنند».
با این بخش از نوشته ایشان موافقیم كه دشمنان داخلی و خارجی نظام سعی می كنند دستاوردهای حضور حماسی و بی نظیر مردم در دفاع از ساحت امام حسین(ع)، حضرت امام، رهبری معظم و نظام اسلامی را خنثی كنند ولی سؤال این است كه چه كسانی دست به این حركت خائنانه زده و می زنند؟
مگر غیر از این است و مگر آقای رضایی نمی بیند و نمی داند كه آمریكا، اسرائیل، اروپا، بهایی ها، منافقین، سلطنت طلب ها و همه دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب بلافاصله بعد از حماسه عظیم روز چهارشنبه، با بهره گیری از هزاران سایت اینترنتی، صدها شبكه تلویزیونی و خبرگزاری و... برای خنثی كردن این حضور حماسی دست به كار شده و همان مردمی كه آقای رضایی از حضور «باشكوه» آنها سخن می گوید را به دریافت پول و ساندویچ و ساندیس برای حضور در راهپیمایی متهم می كنند؟! آقای رضایی! برادر عزیز! به كجا می روید؟!
8- و بالاخره خطاب به برادر محسن- واژه متداول در میان برادران سپاه برای نامیدن آقای رضایی- باید مشفقانه گفت؛ مراقب خود و فریب فتنه گران باشید و از توده های عظیم مردم خدا دوست و عاشورایی فاصله نگیرید. دشمن درپی فریب شماست و متاسفانه و با عرض پوزش در مقصود خود چندان هم ناموفق نبوده است. انتظار از جنابعالی آن است كه «قطع این مرحله بی همرهی خضر» نكنید تا مانند توده های عظیم ملت- همان ها كه در نامه خود آنان را ستوده اید- از كید و فریب دشمنان در امان باشید. انشاءالله.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر