یک مطالعه جدید در بریتانیا نشان می‌دهد که دانش‌آموزانی که شاهد زورگویی (1) دانش‌آموزان دیگر هستند حتی بیشتر از قربانیان زورگویی یا خود زورگویان آسیب روانی می‌بینند.
نویسنده مقاله با استناد به تحقیقات علمی گذشته می‌نویسد کودکان و نوجوانانی که در میان خانواده‌های خود یا در مدرسه در معرض خشونت هستند از کسانی که در معرض هیچ خشونتی نیستند بیشتر در معرض خطر مشکلات مربوط به سلامتی روانی قرار دارند.
ایان ریوز پژوهشگر تحقیق حاضر در این بستر تحقیقاتی، یافته جدید را شگفت‌انگیز نمی‌داند و به نظر او خشونت در مدرسه که به صورت زورگویی خود را نشان می‌دهد می‌تواند خطر مشابهی را ایجاد کند.
محققان که یافته‌های خود را در مجله «فصلنامه روان‌شناسی مدرسه» منتشر کرده‌اند 2002 دانش‌آموز 12 تا 16 ساله را در 14 مدرسه انگلستان مورد بررسی قرار دادند.
در این مطالعه از دانش‌آموزان درباره انواع مختلف زورگویی مانند برچسب‌زدن یا کتک زدن در 9 هفته پیش از انجام تحقیق پرسش شده بود.
تقریباً دو سوم دانش‌آموزان گفتند که شاهد زورگویی دانش‌آموزان دیگر در مدرسه بوده‌اند، درحالی‌که یک سوم گفتند که قربانی زورگویی بوده‌اند و یک‌پنجم نیز ابراز کردند که خود به زورگویی پرداخته‌اند.
کسانی که شاهد زورگویی بیشتر بودند آشفتگی و ناراحتی روانی بیشتری را نشان دادند و این ناراحتی دراین افراد بیشتر از کسانی بود که خود از زورگویان بودند و یا قربانی زورگویی محسوب می‌شدند.
ریوز در مورد علت احتمالی این یافته گفت که کسانی که شاهد زورگویی بوده‌اند ممکن است به دلیل تصور این‌که ممکن است در آینده این تجربه را شخصاً داشته‌باشند دچار آشفتگی و اضطراب می‌شوند.
عامل دیگری که ممکن است در رنج بیشتر شاهدان زورگویی نقش داشته باشد پدیده «همانند سازی» است که باعث می‌شود فرد شاهد، خود را بارها و بارها به جای فرد قربانی قرار دهد و رنج او را تجربه کند. دانش‌آموزانی که خود قربانی زورگویی قرارگرفته‌اند نیز ممکن است مجدداً آن را بارها از نظر روانی تجربه کنند. بنابراین شاهد زورگویی بودن نیز ممکن است چنین فرایند روانی را ایجاد کند.
زورگویی و پیامدهای آن در حال حاضر یکی از بزرگترین چالش‌ها در روان‌شناسی مدرسه محسوب می‌شود. همه دست‌اندرکاران از جمله معلمان، مشاوران و سایر دست اندرکاران مدرسه و والدین مسئولیت عظیم کنترل این موضوع در روابط بین دانش‌آموزان را دارند.
(1)زورگویی در دانش‌آموزان زمانی اتفاق می‌افتد که کسی هدفمند به دیگری صدمه می‌زند یا او را می‌ترساند و برای فردی که مورد حمله قرار گرفته سخت است که از خود دفاع کند. مشت‌زدن، هل‌دادن، و سایر اعمالی که از نظر بدنی به افراد صدمه می‌زند، شایعات بد درباره دیگران منتشر کردن، راه ندادن کسی در داخل گروه، مسخره‌کردن دیگران به شیوه‌ای بد و تلاش در دست به‌یکی کردن با دیگری یا دیگران علیه فردی معین نمونه‌های معمول زورگویی محسوب می‌شوند.
نویسنده مقاله با استناد به تحقیقات علمی گذشته می‌نویسد کودکان و نوجوانانی که در میان خانواده‌های خود یا در مدرسه در معرض خشونت هستند از کسانی که در معرض هیچ خشونتی نیستند بیشتر در معرض خطر مشکلات مربوط به سلامتی روانی قرار دارند.
ایان ریوز پژوهشگر تحقیق حاضر در این بستر تحقیقاتی، یافته جدید را شگفت‌انگیز نمی‌داند و به نظر او خشونت در مدرسه که به صورت زورگویی خود را نشان می‌دهد می‌تواند خطر مشابهی را ایجاد کند.
محققان که یافته‌های خود را در مجله «فصلنامه روان‌شناسی مدرسه» منتشر کرده‌اند 2002 دانش‌آموز 12 تا 16 ساله را در 14 مدرسه انگلستان مورد بررسی قرار دادند.
در این مطالعه از دانش‌آموزان درباره انواع مختلف زورگویی مانند برچسب‌زدن یا کتک زدن در 9 هفته پیش از انجام تحقیق پرسش شده بود.
تقریباً دو سوم دانش‌آموزان گفتند که شاهد زورگویی دانش‌آموزان دیگر در مدرسه بوده‌اند، درحالی‌که یک سوم گفتند که قربانی زورگویی بوده‌اند و یک‌پنجم نیز ابراز کردند که خود به زورگویی پرداخته‌اند.
کسانی که شاهد زورگویی بیشتر بودند آشفتگی و ناراحتی روانی بیشتری را نشان دادند و این ناراحتی دراین افراد بیشتر از کسانی بود که خود از زورگویان بودند و یا قربانی زورگویی محسوب می‌شدند.
ریوز در مورد علت احتمالی این یافته گفت که کسانی که شاهد زورگویی بوده‌اند ممکن است به دلیل تصور این‌که ممکن است در آینده این تجربه را شخصاً داشته‌باشند دچار آشفتگی و اضطراب می‌شوند.
عامل دیگری که ممکن است در رنج بیشتر شاهدان زورگویی نقش داشته باشد پدیده «همانند سازی» است که باعث می‌شود فرد شاهد، خود را بارها و بارها به جای فرد قربانی قرار دهد و رنج او را تجربه کند. دانش‌آموزانی که خود قربانی زورگویی قرارگرفته‌اند نیز ممکن است مجدداً آن را بارها از نظر روانی تجربه کنند. بنابراین شاهد زورگویی بودن نیز ممکن است چنین فرایند روانی را ایجاد کند.
زورگویی و پیامدهای آن در حال حاضر یکی از بزرگترین چالش‌ها در روان‌شناسی مدرسه محسوب می‌شود. همه دست‌اندرکاران از جمله معلمان، مشاوران و سایر دست اندرکاران مدرسه و والدین مسئولیت عظیم کنترل این موضوع در روابط بین دانش‌آموزان را دارند.
(1)زورگویی در دانش‌آموزان زمانی اتفاق می‌افتد که کسی هدفمند به دیگری صدمه می‌زند یا او را می‌ترساند و برای فردی که مورد حمله قرار گرفته سخت است که از خود دفاع کند. مشت‌زدن، هل‌دادن، و سایر اعمالی که از نظر بدنی به افراد صدمه می‌زند، شایعات بد درباره دیگران منتشر کردن، راه ندادن کسی در داخل گروه، مسخره‌کردن دیگران به شیوه‌ای بد و تلاش در دست به‌یکی کردن با دیگری یا دیگران علیه فردی معین نمونه‌های معمول زورگویی محسوب می‌شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر