تعدادی از روزنامهنگاران ایرانی در نامهای به دبیرکل سازمان ملل، خواستار تحت نظارت قرار گرفتن و محترم شمرده شدن آزادی مطبوعات در ایران و آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان فکری، به خصوص روزنامهنگاران شدهاند.
در این نامه که به مناسبت ده دسامبر، روز جهانی حقوق بشر منتشر شده به خروج بیسابقه روزنامهنگاران از ایران و زندان افتادن دهها تن از روزنامهنگاران زن و مرد اشاره شده و آمده است: تعداد روزنامهنگارانی که در سال گذشته از ایران خارج شده اند نسبت به عدهای که در خلال سالهای اول پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ از کشور گریختهاند، بیشتر بوده است.
در این نامه سرگشاده همچنین با اشاره به اینکه بیش از چهارصد روزنامهنگار در ماههای اخیر مجبور به کوچ از ایران شدهاند، به نقل از سازمان گزارشگران بدون مرز، تصریح شده است: در همان حالیکه این روزنامهنگاران امکانات اولیه زندگی خود را از دست دادهاند، رژیم ایران سرگرم صرف میلیونها دلار برای مسائلی است که ربطی به منافع ملی ایران ندارد.
امضاکنندگان نامه با ابراز نگرانی از وضعیت همکارانشان در داخل ایران، به نقل از روزنامه نیویورک تایمز، از بیکار شدن نزدیک به دو هزار روزنامهنگار در ایران خبر دادهاند.
این روزنامهنگاران در نامه سرگشاده خود به دبیرکل سازمان ملل از وضعیت روزنامهنگاران در ایران به خصوص احمد زیدآبادی و سیامک پورزند ابراز نگرانی کرده و توضیح دادهاند: احمد زیدآبادی پس از تحمل ششماه بازداشت در شرایط پرفشار در زندان اوین، اکنون به تحمل سالها زندان و همچنین پنجسال تبعید به یک نقطه دور افتاده در ایران محکوم شده است. سیامک پورزند، روزنامهنگار ۷۸ساله و کهنهکار دیگر نیز(پس از آنکه در گذشته تحت شکنجههای جسمی و روحی قرار گرفته)، از نظر سلامتی در وضعیت بحرانی قرار دارد و به وی اجازه خروج از کشور برای دیدار همسر و فرزندانش داده نمیشود.
امضاکنندگان نامه در پایان خطاب به بان کی مون تصریح کردهاند: خواستار آن هستیم که شما مقامات و مسؤولان جمهوری اسلامی ایران را به پایان دادن به نقض آشکار حقوق اولیه روزنامهنگاران و مجاز شمردن آزادی مطبوعات در ایران فرا بخوانید.
در این نامه که به مناسبت ده دسامبر، روز جهانی حقوق بشر منتشر شده به خروج بیسابقه روزنامهنگاران از ایران و زندان افتادن دهها تن از روزنامهنگاران زن و مرد اشاره شده و آمده است: تعداد روزنامهنگارانی که در سال گذشته از ایران خارج شده اند نسبت به عدهای که در خلال سالهای اول پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ از کشور گریختهاند، بیشتر بوده است.
در این نامه سرگشاده همچنین با اشاره به اینکه بیش از چهارصد روزنامهنگار در ماههای اخیر مجبور به کوچ از ایران شدهاند، به نقل از سازمان گزارشگران بدون مرز، تصریح شده است: در همان حالیکه این روزنامهنگاران امکانات اولیه زندگی خود را از دست دادهاند، رژیم ایران سرگرم صرف میلیونها دلار برای مسائلی است که ربطی به منافع ملی ایران ندارد.
امضاکنندگان نامه با ابراز نگرانی از وضعیت همکارانشان در داخل ایران، به نقل از روزنامه نیویورک تایمز، از بیکار شدن نزدیک به دو هزار روزنامهنگار در ایران خبر دادهاند.
این روزنامهنگاران در نامه سرگشاده خود به دبیرکل سازمان ملل از وضعیت روزنامهنگاران در ایران به خصوص احمد زیدآبادی و سیامک پورزند ابراز نگرانی کرده و توضیح دادهاند: احمد زیدآبادی پس از تحمل ششماه بازداشت در شرایط پرفشار در زندان اوین، اکنون به تحمل سالها زندان و همچنین پنجسال تبعید به یک نقطه دور افتاده در ایران محکوم شده است. سیامک پورزند، روزنامهنگار ۷۸ساله و کهنهکار دیگر نیز(پس از آنکه در گذشته تحت شکنجههای جسمی و روحی قرار گرفته)، از نظر سلامتی در وضعیت بحرانی قرار دارد و به وی اجازه خروج از کشور برای دیدار همسر و فرزندانش داده نمیشود.
امضاکنندگان نامه در پایان خطاب به بان کی مون تصریح کردهاند: خواستار آن هستیم که شما مقامات و مسؤولان جمهوری اسلامی ایران را به پایان دادن به نقض آشکار حقوق اولیه روزنامهنگاران و مجاز شمردن آزادی مطبوعات در ایران فرا بخوانید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر