در وضعیتی که اقتصاد نفتی ایران در ماه مارس با کاهش تولید بیش از ۱۵۰ هزار بشکه نفت روبرو شد و ۵ وزیر کابینه دهم موظف به تشکیل ستاد حل مشکلات تولید و صنعت شده اند، خبرگزاری فارس از «نقش کم رنگ ۵۶ نشست ستاد مبازره با مفاسد اقتصادی،» آن هم از نگاه مردم خبر داد.
هم زمان وزیر کار و امور اجتماعی گفت، «به نظر می آید جایگاه وزارت کار تعریف نشده است.» آقای وزیر بیان داشت، هر چند «در صدد نفی عملکردهای مدیران گذشته وزارت کار نیست اما الان زمان آن رسیده که وزارت کار در ریل اصلی خود قرار بگیرد.» وزیر کار استانداران را «مسئول حل معضل بیکاری در استان ها» معرفی کرد، و از توافق وزارت تعاون برای سیاست گذاری در امر اشتغال خبر داد.
در فضای سخن از جایگزینی واژه کارگر با لفظ تولید گر استفاده می شود. رئیس فراکسیون کارگری مجلس «از افزایش مرگ و میر در واحدهای صنعتی و کاهش زایش ها» سخن می گوید، و از «گورستان هایی به نام شهرک های صنعتی» نام می برد که «هر ساله، به دلیل مشکلات اقتصادی، به طور متوسط ۵۰۰ واحد تولیدی بزرگ و متوسط دچار مشکل و بحران می شوند.»
به نوشته خبرگزاری کار ایران، ایلنا، هیچ یک از دولت های بعد از انقلاب نتوانسته اند درد معیشتی کارگران را حل کنند. همین منبع از قول رئیس انجمن صنفی کارگران صنفی ساختمانی شیراز می نویسد از مجموع ۱۲۰ هزار کارگر ساختمانی شاغل در شیراز، تنها ۸ هزار نفر در قالب بیمه شدگان مشاغل آزاد از مزایای بیمه تامین اجتماعی بهره مند هستند.
گزارش ها تصویر خوشایندی از وضعیت زنان کارگر ترسیم نمی کند. به گفته زنی که در بخش حراست یک شرکت بزرگ نیمه دولتی مشغول کار است، «جرات جواب سلام» را ندارد چون کلیه همکارانش مرد هستند و این زن هم شوهر ندارد.
در سال های اخیر به کرات در زمینه کودکان کار سخن رفته است. ایلنا با اشاره به این نکته که «فقر و نداری آمار ندارد» از این که «کسی به وضعیت کودکان کار اشاره نمی کند انتقاد دارد.»
به باور محسن ایزد خواه، کارشناس اقتصادی، «کارگران کشور به تصویر فقر و بی عدالتی برای اقتصاد ایران تبدیل شده اند.»
در حالی که رئیس خانه کارگر معتقد است دولت در نهایت «افسرده می شود و از انجام کارهای روز مره عاجز» خواهد شد، علی ربیعی، جامعه شناس و فعال کارگری، راه نجات کشور را «شکل گیری طبقه متوسط صنعتی» می داند.
هم زمان وزیر کار و امور اجتماعی گفت، «به نظر می آید جایگاه وزارت کار تعریف نشده است.» آقای وزیر بیان داشت، هر چند «در صدد نفی عملکردهای مدیران گذشته وزارت کار نیست اما الان زمان آن رسیده که وزارت کار در ریل اصلی خود قرار بگیرد.» وزیر کار استانداران را «مسئول حل معضل بیکاری در استان ها» معرفی کرد، و از توافق وزارت تعاون برای سیاست گذاری در امر اشتغال خبر داد.
در فضای سخن از جایگزینی واژه کارگر با لفظ تولید گر استفاده می شود. رئیس فراکسیون کارگری مجلس «از افزایش مرگ و میر در واحدهای صنعتی و کاهش زایش ها» سخن می گوید، و از «گورستان هایی به نام شهرک های صنعتی» نام می برد که «هر ساله، به دلیل مشکلات اقتصادی، به طور متوسط ۵۰۰ واحد تولیدی بزرگ و متوسط دچار مشکل و بحران می شوند.»
به نوشته خبرگزاری کار ایران، ایلنا، هیچ یک از دولت های بعد از انقلاب نتوانسته اند درد معیشتی کارگران را حل کنند. همین منبع از قول رئیس انجمن صنفی کارگران صنفی ساختمانی شیراز می نویسد از مجموع ۱۲۰ هزار کارگر ساختمانی شاغل در شیراز، تنها ۸ هزار نفر در قالب بیمه شدگان مشاغل آزاد از مزایای بیمه تامین اجتماعی بهره مند هستند.
گزارش ها تصویر خوشایندی از وضعیت زنان کارگر ترسیم نمی کند. به گفته زنی که در بخش حراست یک شرکت بزرگ نیمه دولتی مشغول کار است، «جرات جواب سلام» را ندارد چون کلیه همکارانش مرد هستند و این زن هم شوهر ندارد.
در سال های اخیر به کرات در زمینه کودکان کار سخن رفته است. ایلنا با اشاره به این نکته که «فقر و نداری آمار ندارد» از این که «کسی به وضعیت کودکان کار اشاره نمی کند انتقاد دارد.»
به باور محسن ایزد خواه، کارشناس اقتصادی، «کارگران کشور به تصویر فقر و بی عدالتی برای اقتصاد ایران تبدیل شده اند.»
در حالی که رئیس خانه کارگر معتقد است دولت در نهایت «افسرده می شود و از انجام کارهای روز مره عاجز» خواهد شد، علی ربیعی، جامعه شناس و فعال کارگری، راه نجات کشور را «شکل گیری طبقه متوسط صنعتی» می داند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر