کانون ایرانیان

۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۳, دوشنبه

دور پايانی مذاکرات رهبران هند و پاکستان بر روی تقسيم منابع آبی در منطقه مرزی دو کشور متمرکز شد

در حاليکه ديدار و گفت و گوی مان موهان سينگ و يوسف رضا گيلانی نخست وزيران هند و پاکستان در حاشيه اجلاس رهبران کشورهای عضو پيمان سارک در تيمفو پايتخت بوتان از سوی ناظران بسيار خوب توصيف شده بود گفتگوهای تندی که در دور پايانی مذاکرات بر سر توافق بر سر تقسيم منابع آبی در منطقه مرزی دو کشور در گرفت همسايگان آسيايی آنان را نسبت به پيشبرد روند صلح بين دو کشور نگران کرد.
شاه محمود قريشی وزير امور خارجه پاکستان می گويد «اختلاف بر سر آب همچنان مطرح است و ما به دنبال تمامی ساز و کار های ممکن برای حل آن هستيم. چون حساسيت بالايی دارد.»
گرچه ريشه تاريخی اختلاف هند و پاکستان بر سر آب به زمان تقسيم دو کشور در سال ۱۹۴۷ و تعلق بخشهايی از کشمير به هند که سرچشمه ۶ رود اصلی منطقه در آن قرار دارد باز می گردد اما مقامات پاکستانی تشديد خشکسالی در آن کشور را ساخت تعدادی سد بر روی رود چناب يکی از سه رودخانه ای می دانند که طبق توافق نمی بايست سد بزرگی بر روی آن ساخته می شد.
وزير امور خارجه هند می گويد «وقتی در يک مذاکره دوجانبه که برای حصول توافق بين دو کشور در جريان است موضوعی تا اين حد مهم مطرح است بايد حل شود.»
به گفته کشاورزان محلی آب جاری در بستر رودخانه در بعضی مناطق حتی به يک دهم ميزان معمول رسيده است.
پاسخ مقامات هندی به اين ادعا اشاره به تغييرات اقليمی و گرم شدن کره زمين است که به گفتۀ آنان اثرات مخرب خود را بر حجم آبهای جاری هند نيز گذاشته است. منابع مستقل علمی ضمن کافی ندانستن دلايل پاکستان برای اثبات ادعا های خود درباره هند نسبت به پيامدهای جدی ساخت و ساز احتمالی تعداد زيادی سد در اين منطقه هشدار می دهند.
کشاورزی در جلگه منطقه گجرات پاکستان، شيوه اصلی معيشت مردم اين ناحيه است که در حال حاضر عملأ امکان پذير نيست.
طرفين مذاکره از مقام های کشورهای خود خواستند که در اسرع وقت گام هايی را برای عادی سازی مناسبات انجام دهند. آمريکا نيز خواهان از سر گيری گفتگوها و کاهش تنش بين دو قدرت اتمی منطقه جنوب آسياست. هند، مذاکرات صلح با پاکستان را پس از حمله تروريستی دو سال پيش به شهر بمبئی، قطع کرده بود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر