در اين روز در ماه مه 1968 و در پي سه هفته اعتصاب و تظاهرات خياباني كارگران و دانشجويان فرانسه كه مخالف برنامه اصلاحات شارل دوگل رئيس جمهور آن كشوراز جمله تضعيف و يا حذف سناي فرانسه بودند، وي اعلام كرد كه نمي تواند اعتراض چند ده هزار تظاهركننده را نظر قاطبه مردم فرانسه نسبت به برنامه هاي خود بداند و تصميم گرفته است كه براي آگاه شدن از نظر اكثريت مردم، رفراندم برگذار كند. اين رفراندم طبق برنامه انجام شد و اكثريت شركت كنندگان با برنامه هاي اصلاحي دوگل مخالفت كردند. وي از تصميم خود در مورد برنامه اصلاحات عدول نكرد و كنار رفت. فرانسويان گفته بودند كه نمي خواهند قوانين توسط يك مجلس تدوين شود بايد هر دو مجلس باقي بمانند تا روي لوايح و طرحها بررسي بيشتري صورت گيرد و قوانين موضوعه منطقي تر باشند. اقدام دوگل يك عمل دمكراتيك بزرگ بود كه فصلي از تاريخ دمكراسي را تشكيل داده است. دوگل كه پس از كناره گيري همچنان محبوب فرانسويان باقي ماند، در رديف ناپلئون از دوستداران فرانسه بشمار مي رود.
در نيمه سال 1357 (سال انقلاب) به شاه هم پيشنهاد شده بود كه در يك رفراندم نظر مردم را نسبت به خود استعلام كند كه وي پس از هفته ها امروز و فردا كردن سرانجام اين پيشنهاد را تلويحا و در نطقي به صورت «انتقال آرام قدرت» بيان كرد كه عبارتي بسيار مبهم بود و هيچكس منظور او را متوجه نشد و تعبير برآن شد كه مي خواهد همچنان قدرت حكومتي را به دست داشته باشد و بر شدت انقلاب افزوده شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر