روزي كه چخوف هند درگذشت

«راسي پورام نارايان» داستان نگار هندي 14 ماه مه سال 2001 و پس از 95 سال زندگي درگذشت. وي مسائل جامعه هند در قرن بيستم را به سبك چخوف به صورت داستان كوتاه درآورد و منتشر ساخت و با اين كار كمك بزرگي به حل اين مسائل كرد و هنديان از اين بابت قدردان او هستند. چخوف داستانهايش را با انشايي روان و ساده مي نوشت و از بکار بردن طنز معتدل خودداري نمي کرد. ترجمه داستانهاي نارايان به زبانهاي ديگر، ملل ديگر را با روش زندگي و طرز تفكر هنديان آشنا ساخته به گونه اي كه ديگر برايشان ناآشنا و غريبه نيستند. به باور نارايان، مسائل بايد در قالبي غير مستقيم و به زباني شيرين و سبكي جالب در گوش مردم فرو رود تا متوجه درست از نادرست شوند، گذشت زمان و مشکلات طبيعي از قبيل مرگ همسر را تحمل کنند و به اصلاح امور عمومي، دشواري هاي خود (فردي) و حل مسائل بپردازند و از همه مهمتر وارد يك مسئله نشوند و زندگي كوتاهشان را تباه نكنند. نارايان که نخستين داستان خود تحت عنوان «سوامي و دوستان» را در سال 1935 منتشر ساخت بهترين روش براي دور ساختن مردم از مسائل و ايجاد يك جامعه منزه و بدون مشكل را انتشار داستان، گفتن شعر و ساختن فيلم سينمايي تشخيص داده بود، ولي نه داستان بلند، بلكه داستان كوتاه زيرا مردم معاصر حوصله خواندن داستان طولاني را ندارند و اخبار حوادث شهري و جنايي آنان را عادت به كوتاه خواني داده اند. وي سبك داستان نگاري چخوف را بهترين روش براي اين كار اعلام كرده بود و خود نيز آن را در پيش گرفته بود. نارايان تحصيلات عالي را در دانشگاه ميسور هند به انجام رسانيده بود.