با انتشار اطلاعيه مورخ 16 ماه مه سال 1966 حزب كمونيست چين، از روز بعد انقلاب فرهنگي اين كشور آغاز شد كه مائو رهبر وقت چين آن را براي دو سال پيش بيني كرده بود. هدف از اين انقلاب، پاكسازي چين از بوروكراسي بد، فساد اداري و همچنين تصفيه حزب كمونيست اين كشور از كساني بود كه بدون وفاداري به اين عقيده، صرفا به خاطر داشتن سهم و برخورداري از قدرت خود را در آن جا زده بودند. هدف ديگر انقلاب، زدودن باقيمانده رسوم و علائق و تفكر (فرهنگ) بورژوازي از جامعه چين بود. مائو خواسته بود كه اين انقلاب به دست دانشجويان و كارگران داوطلب انجام شود.
انقلاب فرهنگي چين با اين هدفهاي خوب، پس از آغاز، از كنترل خارج شد و به سوزانيدن خشك و تر پرداخت. پس از آن كه كارگرداني اين انقلاب به دست «دسته چهار نفره» افتاد كه يكي از آنان ژيانگ شينگ همسر مائو بود، چرخهاي چين از حركت بازماند و اين انقلاب به جاي دو سال، ده سال طول كشيد كه جمعي از مقامات و در صدر آنان «دنگ شيائو پينگ» جرات به خرج داده وارد عمل شدند و به انقلاب فرهنگي پايان دادند و براي بازگرداندن چين به مسير درست، دست به كار تعديل زدند و چين در نتيچه تلاش آنان ظرف مدتي كمتر از ربع قرن قدرت دوم جهان شده كه مي رود تا در صدر كشورها قرار گيرد. به خاطر از دست رفتن انقلاب فرهنگي، مائو ملامت نشد، ولي «دسته چهار نفري» از جمله همسر او بازداشت و مجازات شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر