هديه تهرانی با اشاره به نمايشگاه «آبانگان» گفت:فارغ از نامم يک انسان هستم و طی چند سال چيزهایی را در طبيعت كشف و شهود كردم كه امروز نتايج آن تجربهها را قصد دارم با ديگران تقسيم كنم. چه بسا كه اين نمايشگاه برای من هيچ سود مالی ندارد اما قصد داشتم به ستايش و تقدير طبيعت بپردازم.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجويان ايران «ايسنا» ديروز 23 آذرماه قرار بود نشست خبری نمايشگاه عكسها و چيدمان هديه تهرانی ساعت 18 بعد از ظهر در سالن كنفرانس خانه هنرمندان ايران برگزار شود.
اما همانطور كه تهرانی در روز افتتاحيهاش با تاخير به تماشاگران و مخاطبان خود رسيد اينبار نيز با بيش از 45 دقيقه تاخير نشست خود را آغاز كرد.
او در شروع اين نشست بعد از عذرخواهی از اهالی مطبوعات و خبرگزاریها گفت: متاسفم كه همزمان با افتتاح و برپایی اين نمايشگاه مشغول فيلمبرداری فيلمی بودم و به همين دليل نتوانستم برای كسانی كه مدام تماس میگرفتند و قصد گفتوگو داشتند وقت بگذارم.
تهرانی سپس به اهداف خود از برگزاری نمايشگاه «آبانگان» اشاره كرد و افزود: هدف من برپایی صرف يک نمايشگاه عكس نبود بلكه همانطور كه در بروشور نمايشگاه نيز آوردهام ادعایی در عكاسی ندارم. اما از آنجا كه در زندگی مدرن و شهری امروز بُردارهای فشار بر یکیک ما تاثير میگذارد شايد به راحتی نتوانيم از زيباییهای يک درخت، نمای باز دريا و تمام جزيياتی كه در طبيعت اطرافمان است لذت ببريم. درحالی كه من طی هشت سال دست به مراقبه در جزييات طبيعت زدم.
او ادامه داد: طی چهار سال به آب و جزييات و پيرامون آن پرداختم و اين نمايشگاه نيز به نوعی ستايش و تقدير از آب و حاشيههای آن است و در اين مسير هيچ طرح و تمركزی بر حرفه عكاسی نداشتم بلكه میخواستم زيبايیهای آب و پيرامون آن را به تماشاگرم نشان دهم.
اين بازيگر سينما گفت:70 درصد زمين، 70 درصد وزن بدن، 70 درصد از يخهای قطب شمال و جنوب و تمام هستی ما را آب تشكيل میدهد و من نيز به عنوان يك هنرمند به شدت بر آن تمركز كردم و آن همان چيزی است كه شما قرار است در اين نمايشگاه با دقت بيشتری ببينيد.
او در بخش ديگری از اين نشست در پاسخ به خبرنگاری كه تأكيد داشت او با رسانهای به نام «عكاسی» كار كرده است ولی میگويد در اينباره هيچ ادعایی ندارد گفت: همه ما در زندگی برای كارهایی كه میكنيم مدعی هستيم. ولی وقتی من بر عنصر خاصی همچون آب دست میگذارم ديگر ادعایی در عكاسی ندارم بلكه میخواهم آنچه را كه خودم كشف و شهود كردم به شما نشان دهم. پس اين كار ادعای عكاسی نيست چون عكاس نيستم.
«اما طی 10 سال گذشته و شايد بيشتر از آن دوربين به دستم بوده و عكاسی كردم و برای هشت سال بر سوژههایی همچون باد، آب، درخت و آتش تمركز كردم. در شروع كار هم قرار بود نمايشگاهی از درختها داشته باشم. اما از آنجا كه رضا كيانيان كمی پيشتر از من نمايشگاهی با همين مضمون برپا كرد تصميم گرفتم موضوع را به آب تغيير دهم.»
به گزارش ايسنا، تهرانی همچنين درباره حجم عكسهای نمايش داده شده در اين نمايشگاه گفت: مجموعه عكسهای طبيعت من چيزی بيش از 60 هزار عكس بود كه از اين ميان 400 عكس و يا بيشتر به موضوع آب اختصاص داد كه به تناسب فضا و امكاناتی كه در اختيار داشتيم از اين ميان 210 عكس را برای نمايشگاه انتخاب كردم و اميدوار بودم تا با چيدمانی كه در نظر میگيرم مخاطب را به كمی دقت نسبت به محيط اطراف خود وادار كنم.
«از اين روست كه ارزش عكاسی اين مجموعه را نمیشناسم و آن را ادعا نمیدانم. از سوی ديگر فراموش نكنيد كه اين چيدمان يک جشن است كه «آبانگان» نام دارد و من در ارايه آن تنها به 50 درصد از آن چيزی كه میخواستم رسيدهام.»
بازيگر فيلم «شوكران» درباره چگونگی قيمتگذاری اين آثار نيز توضيح داد: اگر هدفم فروش عكسها با رقمهایی بالا بود میتوانستم اين نمايشگاه را در گالریهای خارج از كشور و در ابعادی وسيعتر برپا كنم. اما من چهارسال تمام در ايران دست به كشف و شهود زدم و میخواستم حاصل كارم را در كشور خودم ارايه كنم به همين جهت نيز سراغ سازمان ميراث فرهنگی رفتم درحالیكه برندهای بزرگی حاضر به سرمايهگذاری برای اين نمايشگاه بودند.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجويان ايران «ايسنا» ديروز 23 آذرماه قرار بود نشست خبری نمايشگاه عكسها و چيدمان هديه تهرانی ساعت 18 بعد از ظهر در سالن كنفرانس خانه هنرمندان ايران برگزار شود.
اما همانطور كه تهرانی در روز افتتاحيهاش با تاخير به تماشاگران و مخاطبان خود رسيد اينبار نيز با بيش از 45 دقيقه تاخير نشست خود را آغاز كرد.
او در شروع اين نشست بعد از عذرخواهی از اهالی مطبوعات و خبرگزاریها گفت: متاسفم كه همزمان با افتتاح و برپایی اين نمايشگاه مشغول فيلمبرداری فيلمی بودم و به همين دليل نتوانستم برای كسانی كه مدام تماس میگرفتند و قصد گفتوگو داشتند وقت بگذارم.
تهرانی سپس به اهداف خود از برگزاری نمايشگاه «آبانگان» اشاره كرد و افزود: هدف من برپایی صرف يک نمايشگاه عكس نبود بلكه همانطور كه در بروشور نمايشگاه نيز آوردهام ادعایی در عكاسی ندارم. اما از آنجا كه در زندگی مدرن و شهری امروز بُردارهای فشار بر یکیک ما تاثير میگذارد شايد به راحتی نتوانيم از زيباییهای يک درخت، نمای باز دريا و تمام جزيياتی كه در طبيعت اطرافمان است لذت ببريم. درحالی كه من طی هشت سال دست به مراقبه در جزييات طبيعت زدم.
او ادامه داد: طی چهار سال به آب و جزييات و پيرامون آن پرداختم و اين نمايشگاه نيز به نوعی ستايش و تقدير از آب و حاشيههای آن است و در اين مسير هيچ طرح و تمركزی بر حرفه عكاسی نداشتم بلكه میخواستم زيبايیهای آب و پيرامون آن را به تماشاگرم نشان دهم.
اين بازيگر سينما گفت:70 درصد زمين، 70 درصد وزن بدن، 70 درصد از يخهای قطب شمال و جنوب و تمام هستی ما را آب تشكيل میدهد و من نيز به عنوان يك هنرمند به شدت بر آن تمركز كردم و آن همان چيزی است كه شما قرار است در اين نمايشگاه با دقت بيشتری ببينيد.
او در بخش ديگری از اين نشست در پاسخ به خبرنگاری كه تأكيد داشت او با رسانهای به نام «عكاسی» كار كرده است ولی میگويد در اينباره هيچ ادعایی ندارد گفت: همه ما در زندگی برای كارهایی كه میكنيم مدعی هستيم. ولی وقتی من بر عنصر خاصی همچون آب دست میگذارم ديگر ادعایی در عكاسی ندارم بلكه میخواهم آنچه را كه خودم كشف و شهود كردم به شما نشان دهم. پس اين كار ادعای عكاسی نيست چون عكاس نيستم.
«اما طی 10 سال گذشته و شايد بيشتر از آن دوربين به دستم بوده و عكاسی كردم و برای هشت سال بر سوژههایی همچون باد، آب، درخت و آتش تمركز كردم. در شروع كار هم قرار بود نمايشگاهی از درختها داشته باشم. اما از آنجا كه رضا كيانيان كمی پيشتر از من نمايشگاهی با همين مضمون برپا كرد تصميم گرفتم موضوع را به آب تغيير دهم.»
به گزارش ايسنا، تهرانی همچنين درباره حجم عكسهای نمايش داده شده در اين نمايشگاه گفت: مجموعه عكسهای طبيعت من چيزی بيش از 60 هزار عكس بود كه از اين ميان 400 عكس و يا بيشتر به موضوع آب اختصاص داد كه به تناسب فضا و امكاناتی كه در اختيار داشتيم از اين ميان 210 عكس را برای نمايشگاه انتخاب كردم و اميدوار بودم تا با چيدمانی كه در نظر میگيرم مخاطب را به كمی دقت نسبت به محيط اطراف خود وادار كنم.
«از اين روست كه ارزش عكاسی اين مجموعه را نمیشناسم و آن را ادعا نمیدانم. از سوی ديگر فراموش نكنيد كه اين چيدمان يک جشن است كه «آبانگان» نام دارد و من در ارايه آن تنها به 50 درصد از آن چيزی كه میخواستم رسيدهام.»
بازيگر فيلم «شوكران» درباره چگونگی قيمتگذاری اين آثار نيز توضيح داد: اگر هدفم فروش عكسها با رقمهایی بالا بود میتوانستم اين نمايشگاه را در گالریهای خارج از كشور و در ابعادی وسيعتر برپا كنم. اما من چهارسال تمام در ايران دست به كشف و شهود زدم و میخواستم حاصل كارم را در كشور خودم ارايه كنم به همين جهت نيز سراغ سازمان ميراث فرهنگی رفتم درحالیكه برندهای بزرگی حاضر به سرمايهگذاری برای اين نمايشگاه بودند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر