21 ماه مه زادروز «اميل ارماتينگر» مورخ سويسي است كه بسال 1873 چشم به جهان گشود. وي در اثر مهم خود «تاريخ ادبيات جهان» در مقدمه فصل «ادبيات ايران در قرون وسطي» خاطر نشان كرده است كه در اين قرون (قرون وسطا)، ايرانيان با خلق آثاري بي همتا، ميهن خود را يك بار ديگر ابر قدرت جهان كرده بودند، اين بار با انديشه و قلم، نه زور سرباز و نيزه. در اين قرون، ايران زمين در معرض تاخت و تاز لاينقطع قبايل خارجي بود و به ايرانيان مجال فعاليت حكومتي نمي داد. تا نيمه قرن هفتم ميلادي، قسمت بزرگي از تلاش هر دولت وقت ايران صرف اين مي شد كه قبايل خارجي كه تمدني عقب مانده داشتند و غارت كردن ملل متمدن و انسان شهر نشين به صورت فرهنگشان در آمده بود پاي به قلمرو ايران نگذارند.
اميل ارماتينگر در فصل «نوشته هاي باقيمانده از جهان باستان»، سنگنبشته هاي ايران، اوستا و زند و نيز عقابد ماني و كتب ديگر از جمله ترجمه كليله و دمنه از هندي به «پارسي ميانه»، يادگار زريران، كارنامك اردشيرپاپكان و ... را به تفصيل شرح و در رديف ادبيات جهان در عهد باستان قرار داده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر