زدوخورد نيروهاي پليس و امنيت با گروه پرويز پويان در تهران و كشته شدن او

سوم خرداد ماه سال1350 هجري خورشيدي، در زد وخورد سخت يك گروه از چريكهاي كمونيست و نيروهاي پليس و امنيت وقت در محله دوشان تپه (شرق تهران ـ كوي نيروي هوايي) پرويز پويان (برادر حسن پويان نويسنده، مترجم و روزنامه نگار معروف)، رحمت پيرو نديري و صادقي نژاد جان سپردند. اين زد و خورد كه در ساعات روز روي داد پس از محاصره خانه اي كه اين گروه از آن به عنوان پايگاه استفاده مي كردند توسط نيروهاي پليس و امنيت آغاز شده بود. در اين زدو خورد به ماموران دولت وقت نيز تلفات وارد آمد. اعضاي گروه كه همگي روشنفكر و تحصيلكرده بودند سلاحهاي خود را در زد و خورد ديگري با ماموران دولت و نيز گارد سلطنتي به دست آورده بودند. قتل پويان و دوستانش سر آغاز يك رشته زد و خوردهاي مشابه در تهران و شهرهاي ديگر شد كه تا پايان كار شاه ادامه داشت. دفن پنهاني اجساد پويان و همفكرانش و ايجاد مزاحمت براي كساني كه در جستجوي محل دفن اجساد بودند خشم مردم را در تهران و مشهد (پويان از خراسان بود) برانگيخته بود كه به چند اعتراض گروهي منجر شد.