تندرستی بیشتر با هوش بالاتر همراه است

طبق دستاورد مطالعه حاضر جوانانی که تندرست هستند، هوش بیشتری دارند و ورود آنها به دانشگاه احتمال بیشتری دارد.

یافته‌های این مطالعه که اخیراً در مجله آکادمی ملی علوم منتشر شده بیش از یک میلیون نفر (1221727) از جوانان سوئدی که خدمت نظام وظیفه انجام داده‌ و در فاصله سال‌های 1950 تا 1976 متولد شده بودند را بررسی کرده‌است.

گروه تحقیق، نتایج آزمون‌های جسمانی و هوشی این افراد را در سن 18 سالگی که به خدمت سربازی داخل شده بودند تحلیل کردند.

مطالعه که توسط آکادمی سال‌گرینسکا و بیمارستان دانشگاه سال‌گرینسکا در سوئد انجام شده‌است رابطه آشکاری بین تندرستی جسمانی بیشتر و نتایج بهتر در آزمون‌ هوش را نشان می‌دهد به‌طوری‌که بیشترین میزان این رابطه در زیرآزمون‌های هوشی تفکر منطقی و درک کلامی دیده شد.

نکته مهم دیگر این تحقیق این بود که قدرت عضلانی و هوش همبستگی نداشتند. مایکل نلسون، پروفسور آکادمی سال‌گرینسکا و دکتر سرپرست بیمارستان دانشگاهی مربوطه در این باره می‌گوید: تندرستی در این تحقیق به این معناست که قلب و ریه فرد از ظرفیت بالایی برخوردار است و مغز می‌تواند مقدار زیادی اکسیژن دریافت کند و احتمالاً به همین دلیل ما رابطه روشن هوش با تندرستی را شاهدیم و نه رابطه هوش و قدرت عضلانی.

تحلیل یافته‌های حاصل از 3147 دوقلوی غیریکسان و 1432 دوقلوی یکسان که در تحقیق حضور داشتند نشان داد که تاثیرات محیطی خاص فرد بیشتر از ژن‌ها رابطه بین تندرستی و هوش بالا را توضیح می‌دهد. استفاده از شیوه‌های آماری خاص، این امکان را برای پژوهشگران فراهم کرد که نشان دهند تاثیرات محیطی تقریباً 80 درصد و وراثت تنها 15 درصد تغییرات را توضیح می‌دهند.

ماریا آبرگ، محقق آکادمی نامبرده و پزشک مرکز بهداشتی آبی می‌گوید: ما هم‌چنین نشان داده‌ایم  جوانانی که تندرستی جسمانی خود را درفاصله سنی 15 تا 18 سالگی بهبود بخشند عملکرد شناختی‌شان نیز افزایش می‌یابد. به همین دلیل آموزش جسمانی در مدارس جایگاه مهمی‌ پیدا می‌کند و درصورتی که بخواهیم در ریاضیات و سایر دروس نظری شاهد عملکرد خوب باشیم باید به عنوان یک ضرورت حتمی به آن توجه کنیم.

پژوهشگران در مقایسه یافته‌های حاصل از آزمون‌های تندرستی جوانان در طی خدمت سربازی با وضعیت اجتماعی- اقتصادی آن‌ها در سال‌های بعد زندگی دریافتند که آن‌هایی که در سن 18 سالگی سلامتی قلبی‌- عروقی خوبی داشتند با احتمال بیشتر به تحصیلات خود ادامه می‌دهند و می‌توانند مشاغل تخصصی‌تر ومطمئن‌تری داشته باشند.

پیشتر نیز در مطالعات انجام‌شده با حیوانات، کودکان و افراد مسن نشان داده شده بود که بین تندرستی جسمانی و عملکرد روانی رابطه مثبت وجود دارد ولی مطالعات در جوانان با تناقضاتی همراه بود چرا که در حول‌وحوش 20 سالگی و در نتیجه رشد شناختی و هیجانی، مغز ممکن است هم‌چنان به سرعت تغییر کند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که ورزش و تحرک جسمانی به خصوص در سال‌های نوجوانی و جوانی باید در برنامه‌های بهداشت عمومی جوامع گنجانده شود. تندرستی جسمانی حاصل از تحرک می‌تواند پیشرفت آموزشی، عملکرد هوشی و شناختی، و پیشگیری از بیماری‌ها را در سطح جامعه ارتقاء بخشد.