«دمكراسي يك بار ديگر در هند معجزه كرد». اين جمله تيتر شماره هاي 14 ماه 2004 بيشتر روزنامه در سراسر جهان بود . در انتخابات سال 2004 هند يك ميليارد نفري، اكثريت چهارصد ميليون راي دهنده با ساقط ساختن حكومت واجپايي، در حقيقت به اقتصاد كاپيتاليستي (اصطلاحا: اصلاحات اقتصادي) ، جهاني شدن اقتصاد، پر و بال يافتن بيش از اين هندوهاي افراطي و نيز نرمش زياد در برابر آمريكا پاسخ رد دادند، به چپگرايي سنتي خود باز گشتند و قدرت را بار ديگر به حزب و خانواده نهرو كه در طول 57 سال جمهوريت هند 45 سال حكومت را به دست داشت سپردند. با اين تحول، حزب كنگره ملي هند با ائتلاف با 62 تن نمايندگان احزاب كمونيست حكومت را به دست گرفت.
روزنامه ها به اين دليل تغيير حكومت هند را «معجزه دمكراسي» خوانده اند كه تا چند روز پيش از آن، كمتر كسي شكست واجپايي را پيش بيني مي كرد. برخلاف كشورهاي ديگر كه طبقه متوسط و روشنفكران نقش اصلي را در تعيين سرنوشت انتخابات ايفاء مي كنند، در هند از همان نخستين انتخابات، اين طبقه زحمتكش و بي سرمايه بوده كه تعيين حكومت را به دست داشته است. اين بارهم اين طبقه كه در چند سال اخير شاهد روييدن قارچ وار پولدارهاي نوكيسه، خصوصي سازي ها ، پيدايش يك طبقه پولدار(فئودالهاي سرمايه و سهام) كه بمانند مالكان سابق اراضي، تحميل افاده مي كردند و نيز تحميلات بانك جهاني خسته و نگران شده بودند با آراء خود و از طريق صندوقهاي راي همه چيز را تغيير دادند. مسلمانان هند كه از قدرت گرفتن هندوهاي افراطي نگران شده بودند با شركت نسبتا كامل در انتخابات سال 2004 در تغيير وضعيت، سهم بزرگي داشتند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر